سرمایه‌گذاری
روی خوب سرمایه‌گذاری در مسکن
یکی از قدیمی‌ترین بازارهای سرمایه‌پذیر در ایران، بازار مسکن است که فقط با داشتن پول می‌توان وارد آن شد و فعالیت در آن به دانش خاصی احتیاج ندارد. این بازار به دلایل مختلف نظیر افزایش تقاضا برای مسکن، رشد تورم، ثبات تقریبی میزان زمین مسکونی در متن شهرها و نبود امکان واردات زمین و مسکن، همواره در اقتصاد ایران با افزایش تقاضا مواجه بوده و در دورنمای آن نیز تهدید مالی بزرگی دیده نمی‌شود که بتواند بازده آن را در مقایسه با سایر بازارهای رقیب کاهش دهد. البته سرمایه‌گذاری در بازار مسکن تبعات، آسیب‌ها و خطراتی هم دارد که بعدا در همین بخش به آن پرداخته خواهد شد؛ اما متن حاضر به روی خوب سرمایه‌گذاری در مسکن اختصاص دارد که بسیاری آن را آزموده‌اند و بسیاری نیز مترصد فرصتی برای ورود به آن هستند.
سرمایه‌گذاری در بازار مسکن ایران به‌دلیل تورم مداوم، در طول زمان صعودی بوده و به‌خصوص به‌واسطه امکان کسب درآمد از طریق اجاره‌دادن آن، به یک سرمایه‌گذاری عامه‌پسند تبدیل شده است. این در حالی است که سرمایه‌گذاری در سایر بازارها مثل سهام، طلا، ارز، ارز دیجیتال و... سرمایه‌گذار عمدتا از طریق نوسان قیمت به سود می‌رسد و رأساً نمی‌تواند بدون تغییر میزان سرمایه‌گذاری، به نقدینگی جدید دست پیدا کند اما در بازار مسکن جدای از اینکه سرمایه‌گذار با نوسان قیمت و گذر زمان به سود می‌رسد، در کوتاه‌مدت هم از طریق عرضه سرمایه‌گذاری در بازار اجاره، می‌تواند سود کوتاه‌مدت نقدی دریافت کند.
مزیت دیگر مسکن این است که برخلاف اکثر سرمایه‌گذاری‌های دیگر، امکان سرقت اصل سرمایه عملا وجود ندارد و برای حفاظت آن از سرقت نیز نیاز به صرف هزینه یا انرژی مضاعف نیست؛ درحالی‌که اغلب سرمایه‌گذاری‌های رقیب مسکن، همواره در معرض دستبرد قرار دارند.
نکته دیگری که مسکن را به یک سرمایه‌گذاری سنتی در اقتصاد و جامعه ایران تبدیل کرده، بی‌نیازی آن به دانش اقتصادی خاص است که به‌خصوص آن را در مصاف با سرمایه‌گذاری در بازار سهام و ارز دیجیتال برنده کرده است. در حقیقت، سرمایه‌گذاری در مسکن فقط با دانستن برخی نکات مقدماتی و کسب مشورت و راهنمایی از خبرگان این حوزه شدنی است و سرمایه‌گذار نه نیازی به گذراندن دوره‌های آموزشی و آکادمیک دارد و نه مجبور به احراز سطح مشخصی از دانش برای حضور در این بازار است.
اعتبار ملک و مسکن برای وثیقه، مزیت دیگری است که از قدیم برای سرمایه‌گذاران مسکن وجود داشته و در شرایط فعلی نیز باوجود مدرنیزه‌شدن بازارها و اعتباربخشی به سایر دارایی‌ها نظیر سهام، طلا، ارز و... همچنان یکی از محبوب‌ترین و معتبرترین وثایق محسوب می‌شود. در این میان، از یک‌سو اعتباربخشی به سند ملکی برای وثیقه و از سوی دیگر، سیاست تأمین مالی دولتی برای خرید مسکن از طریق اعطای وام، باعث شده سرمایه‌گذاران مسکن بتوانند فقط با وثیقه‌گذاشتن ملک خود، بخشی از ارزش سرمایه‌گذاری را از محل تسهیلات بلندمدت تأمین کنند درحالی‌که در اغلب بازارهای رقیب مسکن، امکان سرمایه‌گذاری با دریافت تسهیلات وجود ندارد یا مبلغ دریافتی بسیار اندک و مدت بازگرداندن آن کوتاه است.
در همینه زمینه :
