منوچهر آتشی:
نه رفته‌ای
نه پیام آمدنی داده‌ای
خانه در تصرف بوی توست
تو نیستی و خانه در تصرف بوی توست
حس می‌کنم
تنهایی ستاره را
این همه ستاره تنها؟
یکی به یکی نمی‌گوید بیا
هر یک
از آسمانه خویش
چونان چشم پرنده درخشان
از آشیانه تاریک
حس می‌کنم
نیش ستاره را
در چشمم
طعم ستاره را
در دهانم
و طعم یک کهکشان تنهایی را
در جانم
کجای جهان بگذارمت
تا زیباتر شود آن جا؟
بنویس می‌آیم
تا آشیانه به گام و به‌دست و سلام
آراسته شود
موسیقی کلمات
بنویس می‌آیم
در همینه زمینه :
