آنقدر ریزه بودم که برایم صندلی جداگانه گذاشته بودند

مهم‌ترین خاطره‌ای که از مدرسه در مقطع ابتدایی برای من به یادگار مانده است، این بود که در آن زمان من را روی صندلی جداگانه‌ای و در جلوی کلاس می‌نشاندند. من هنوز به 7سال نرسیده بودم و 6سال و نیمه بودم که به مدرسه رفتم. جثه کوچک و اندام ریزنقشی داشتم و همین باعث شد تا برای من جلوی کلاس صندلی جداگانه بگذارند تا بتوانم تخته سیاه را ببینم. البته همین جلونشستن باعث شده بود تا بیشتر در معرض دید معلم‌ها و درس پرسیدن‌ها باشم. در مجموع من مدرسه رفتن را دوست نداشتم و حسم نسبت به این محیط خوب نبود. به‌ویژه روزهای اول شروع مدرسه که شاید برخورد معلم‌ها هم در این بی‌علاقگی دخیل بود. در آن دوران مثل حالا نبود و معلم‌ها سختگیرتر و جدی‌تر بودند و در برخورد با دانش‌آموزان یک مقدار خشن‌تر و متفاوت از معلم‌های فعلی بودند. البته من مکان‌های شلوغ را دوست ندارم و شاید همین ویژگی‌ام هم در این بی‌علاقگی بی‌تأثیر نبوده است.