رئیس جمهوری در هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد:
آتش تحریف، حریف حقیقت نمیشود
سیدابراهیم رئیسی بعد از ظهر دیروز سهشنبه به وقت محلی، در دومین روز سفر خود به نیویورک، در هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، قدرت جمهوری اسلامی ایران را قدرتی امنیتساز دانست که با حذف گزینههای جنگ، اشغالگری و تجزیه کشورها از روی میز قدرتهای سلطهگر، افقهای جدیدی را برای منطقه گشوده است و اظهار داشت: جمهوری اسلامی ایران باور دارد که اولویت منطقه، وحدت اسلامی و توسعه جمعی است؛ بدون تردید، پایدارسازی امنیت منوط به توسعه جمعی بوده و این تنها راه سعادت غرب آسیا است. متن سخنرانی رئیسجمهور به شرح زیر است:
آقای رئیس؛
انتخاب جنابعالی را به ریاست هفتاد و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد تبریک میگویم.
از سال قبل که من از این تریبون با شما سخن گفتم، جهان دستخوش تحولات مهم تلخ و شیرینی بوده است.
قریب به 8 دهه پس از تأسیس سازمان ملل، اجلاس جدید مجمع عمومی در حالی آغاز میشود که جهان، تحولات بیسابقه و تاریخسازی را تجربه میکند.
در این میان آنچه تضمینکننده آیندهای روشن برای جامعه بشری است، توجه به ارزشهای والایی است که انسان را به سمت کمال و کرامت سوق میدهد؛ و چه چیزی بهتر از کلام پروردگار، میتواند انسانیت و ارزشهای تعالیبخش انسانی را تعریف کند.
حضار گرامی؛ خانمها و آقایان؛
قرآن کلام خداوند و کتابی است که انسان را به عقلانیت، معنویت، عدالت، اخلاق و حقباوری دعوت میکند.3 رکن اساسی در قرآن، توحید، عدالت و کرامت انسانی است که تامینکننده سعادت بشر است. مگر قرآن چه فرموده است که کینههای مستکبرین و ارباب قدرت و ثروت را برانگیخته است؟
قرآن میفرماید ای بشر؛ ستم و تفرقه را نپذیر. با این رهنمود میتوان جهانی از کرامت و عظمت ساخت. قرآن از وحدت بشر میگوید و اینکه همه ساکنان زمین، همچون خواهر و برادرند و از یک پدر و مادر؛ قرآن انسان را نماینده خداوند، و زن و مرد را با وجود تفاوتهای طبیعی، مکمل یکدیگر و مساوی در محضر خداوند میداند؛ قرآن از حریم خانواده دفاع میکند و کودک را امانت خدا میداند.
وفای به عهد و پیمان، راستگویی و امانتداری، صداقت در مراودات و معاملات، خدمت به محرومان و مبارزه با فقر و فحشا و بیعدالتی... آری اینهاست محتوای قرآن شریف. آیا این نخستین بار است که کلمات خداوند را میسوزانند و گمان میکنند، صدای ملکوت را برای همیشه قطع میکنند؟ آیا نمرود و فرعون و قارون بر ابراهیم و موسی و عیسی پیروز شدند؟ قرآن، توهین به عقاید و باورها را منع کرده، و احترام به ابراهیم و موسی و عیسی را احترام به محمد(ص) میداند.
وَمَا أُوتِی مُوسَی وَعِیسَی وَالنَّبِیونَ مِن رَّبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَینَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (قرآن کریم سوره آل عمران- آیه 84)
این مفاهیم وحدت بخش و تعالیم متعالی، الهامبخش، انسانساز، جامعهساز و تمدنساز انبیا برای جوامع بشری، ابدیاند و هرگز نمیسوزند. آتش توهین و تحریف، هرگز حریف «حقیقت» نخواهد شد.
آقای رئیس؛
اسلامستیزی و آپارتاید فرهنگی، درصورتهای مختلف خود ازجمله سوزاندن کتاب مقدس قرآن تا منع حجاب در مدارس و دهها تبعیض شرمآور دیگر، شایسته پیشرفتهای انسان معاصر نیست.
پشت پرده این نفرتپراکنیها، طراحی بزرگتری وجود دارد و تقلیل آن به مقوله آزادیِ بیان، گمراهکننده است. غرب که اینک با بحران هویتی و کارکردی مواجه شده است، جهان را جنگل و خود را باغی زیبا میبیند. برخی جریانهای شوم ولی قدرتمند، راهحل را در بحرانسازی و دشمنتراشی میبینند. این آپارتاید فرهنگی، جامعه مسلمانان و بهخصوص مهاجران را هدف گرفته است؛ مهاجرانی که خود قربانیان سیاستهای استعمار هستند.
ما نیز همچون همه مؤمنان و آزادیخواهان بر این باوریم که احترام به ادیان الهی باید جزو دستورکارهای بینالمللی قرار گیرد و سازمان ملل نیز با طراحی سازوکاری، احترام به ادیان الهی را تضمین نماید.
در کنار جنگ علیه اسلام، شاهد جنگ علیه خانواده نیز هستیم. خانواده اصیل ترین، دیرپاترین، بنیادیترین و فطریترین نهاد بشری است که امروز در معرض تهدید قرار گرفته است.
امروز جنایت علیه بشریت، فقط اشغال سرزمینها و کشتار بیگناهان و استعمار ملتها نیست بلکه هجوم به پناهگاه فطری و طبیعی بشر یعنی خانواده نیز جنایت علیه بشریت است. حفاظت از حریم خانواده و ازدواج، که از وصلت یک زن و یک مرد شکل میگیرد، یک واقعیت جهانی است که باید به دستور کار مشترک جهانی تبدیل شود. آموزش، توسعه و تعالی انسانی جز در چارچوب ارزشهای خانوادگی به کمال نمیرسد. روایتهای ساختگی از زوجیت و جنسیت، در حقیقت تلاش برای حذف مفاهیم متعالی نظیر مادر، پدر و خانواده طبیعی است؛ اقداماتی که میتوان آن را مصادیق جنایت علیه بشریت و موجب انقطاع نسل بشر دانست. مقابله با چنین رویکردهایی وظیفه انسانی ماست. ما امروز نیازمند جنبش جهانی تعهد به خانواده هستیم تا همه اعضای خانواده زندگی گرم در کنار یکدیگر را تجربه کنند.
ما از همه رهبران جهان و رهبران ادیان الهی میخواهیم به وظیفه تاریخی خود در حمایت از جایگاه اصیل مفهوم خانواده و مقابله با روایتهای ساختگی عمل نمایند. ما از سازمان ملل انتظار داریم که احترام به جایگاه والا و اصیل خانواده را در صدر دستورکار خود قرار دهد.
خانمها و آقایان؛
ما در یک دوره سرنوشتساز تاریخی قرار گرفتهایم. جهان در حال تغییر وگذار به نظم بینالمللی نوظهور است و این مسیر غیرقابل بازگشت است.
معادله سلطه غربی برای جهان، دیگر جواب نمیدهد.
نظم کهنه لیبرال که در خدمت منافع سلطهگران و سرمایهداران سیریناپذیر بود کنار زده شده؛ و در یک کلام، پروژه آمریکاییکردن جهان شکست خورده است.
ملت ایران افتخار دارد که به مدد انقلاب شکوهمند اسلامی خود، بیشترین روشنگری را در برانداختن نقاب از چهره سلطهگران شرق و غرب انجام داده و با همراهی دیگر ملتهای غرب آسیا، نقش تعیینکنندهای در ناکامی نظام سلطه داشته است.
اینک که مقاومت و بیداری ملتهای جهان از همیشه بیشتر شده و قدرتهای نوظهور
سر برآوردهاند، امید استکه نظمی جدید و عادلانه بر جهان حاکم شود.
آنچه برای نظم بینالمللی جدید کلیدی است
کنارگذاشتن سلطه جهانی و جایگزینی آن با نظمها و همکاریهای منطقهای است.
جمهوری اسلامی ایران از حداکثر همگرایی اقتصادی و سیاسی درون و میانمنطقهای حمایت میکند و علاقهمند است تا براساس عدالت، با همه جهان، تعامل داشته باشد.
با این حال، اینک که کشورهای مستقل جهان در مسیر همکاری و همگرایی بیشتر قدم برمیدارند، شاهد تلاش برخی قدرتها برای شعلهور کردن آتش درگیری در مناطق مختلف هستیم. آنها با داشتن ذهنیت جنگ سرد، بهدنبال بلوکبندی مجدد جهان هستند. این حرکت، ارتجاعی و به ضرر امنیت و رفاه ملتهاست. جمهوری اسلامی ایران قاطعانه بر این باور است که نباید اجازه داد شرق و غرب جدیدی شکل بگیرد. ناامن کردن کریدورهای تجاری، تنزل درجه کشورها از متحد به وابسته، ممانعت از رشد اقتصادی کشورهای مستقل، و ایجاد جنگهای نیابتی در آسیا و اروپا بخشی از همین زنجیره شوم است.
طنز ماجرا آن است که این اقدامات را به اسم دفاع از دمکراسی مطرح میکنند، اما همه جهان ازجمله ملتهای ما، در غرب آسیا معنای واقعی دمکراسی غربی را لمس کردهاند و میدانند که صرفاً اسم رمزی است برای کودتا، اشغالگری و جنگ.
تکلیف دنیا با پروژه و مکتب لیبرال دمکراسی مشخص است چرا که میدانند چیزی نیست جز یک دستکش مخملی که زیر آن دستی چدنی قرار دارد. اینک مکتبی که میخواست الگوی جهان باشد به درس عبرت تبدیل و به پایان راه خود نزدیک شده است.
خانمها و آقایان؛
درست در زمانی که برخی قدرتها، جهان را بهسوی جنگهای بیشتر پیش میبرند، جمهوری اسلامی ایران سیاست «همسایگی و همگرایی» را مطرح کرده است.
سیاست همسایگی، سیاستی خیرخواهانه برای منطقه است و بر این اساس، همکاریهای گسترده اقتصادی و تقویت پیوندهای زیرساختی در صدر دستور کار منطقهای قرار میگیرد. جمهوری اسلامی هر دستی را که برای دوستی دراز شود، به گرمی میفشارد. همسایه مستقل و قدرتمند برای منطقه فرصت است.
اینک که منطقه ما از 2 دهه تنش و بحران تحمیلی عبور کرده و مقاومت ملتهای آزاده در ایران و عراق و یمن و لبنان و سوریه و فلسطین و افغانستان، به ثمر نشسته است، چشمانداز فراروی منطقه را صرفاً میتوان با تعمیق اعتماد سیاسی متقابل، همکاریهای اقتصادی گسترده و امنیت درونزا تضمین کرد.
بر این اساس، ایران، فصل نوینی از روابط سودمند با کشورهای همسایه، همسو و هماندیش را رقم زده است؛ با عضویت در سازوکارهای منطقهای و بینالمللی، ظرفیتهای خود را برای شکلدهی به نظمی عادلانه به اشتراک گذاشته است و با اولویت دادن به تکمیل راهگذرهای تجاری ازجمله راه گذر شمال- جنوب که پیونددهنده جهان شمال با جهان جنوب است، منافع پایدار اقتصادی را برای همه ملتهای منطقه تضمین میکند. همچنین جمهوری اسلامی ایران آمادگی دارد بهمنظور کاهش و مدیریت آثار مخرب تغییر اقلیم، ظرفیتهای بینظیرطبیعی و فنی خود را در حوزه تولید و انتقال انرژیهای پاک با دیگر کشورها به اشتراکگذارد.
اسلام ستیزی از جمله سوزاندن قرآن تا منع حجاب در مدارس، شایسته پیشرفتهای انسان معاصر نیست
برخی جریانهای شوم ولی قدرتمند راهحل را در بحرانسازی و دشمنتراشی میان مسلمانان میبینند
معادله سلطه غربی برای جهان دیگر جوابگو نیست و پروژه آمریکایی کردن جهان شکست خورده است
کنار گذاشتن سلطه جهانی و جایگزینی آن با همکاریهای منطقهای برای نظم جدید کلیدی است
سال گذشته، سال پیروزی ملت ایران بود. برخی کشورهای غربی دچار اشتباه محاسباتی شدند
خروج آمریکا از برجام نقض اصل مسلم وفای به عهد بود و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت را نقض کرد
ترور شهید سلیمانی جایزه به داعش بود که به اذعان مقامات آمریکا ساخته دست خودشان بود