مخاطب ما ساختار است، نه زنان

محدث تک‌فلاح- روزنامه‌نگار

روز گذشته نشست تخصصی «زنان و مدیریت اجتماعی شهر» در محل شهرداری تهران با حضور علی‌محمد محمدی، دانشیار دانشکده علوم توانبخشی و سلامت، دکتر فروزنده جعفرپور، دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی، فاطمه محمدی، مسئول میز زنان دفتر اجتماعی مرکز پژوهش‌های مجلس، محمدتقی کرمی، دانشیار دانشکده علوم‌اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، کیمیا موذنی، مشاور مدیرعامل مترو و جمعی از مدیران زن نهادهای مختلف شهرداری برگزار شد. در این برنامه هر کدام از افراد به مطرح کردن دغدغه‌های خود پرداختند. دکتر کرمی در صحبت‌های خود گفت: «وقتی عنوان زنان و مدیریت اجتماعی شهر را می‌شنویم 2موضوع مورد توجه قرار می‌گیرد: اول اینکه مدیران، شهر را چگونه اداره کنند تا محیطی امن برای زنان فراهم شود و دوم اینکه زنان چه سهمی از مدیریت شهری دارند. این موضوعات بر 3فرض بنا شده‌اند؛ اینکه زنان در حاشیه‌اند؛ یعنی در دایره قدرت سیاسی گروه نابرخوردارند؛ پس باید مورد حمایت قرار بگیرند. دوم اینکه حمایت از زنان، حمایت از خانواده است؛ حمایت از مردان است و حمایت از کودکان است و سوم تجربه عینی‌ای‌ است که در کشورهای دنیا دیده شده؛ اینکه اداره شهرداری‌ها به زنان سپرده می‌شود.

شهر دوستدار زنان چیست؟
اصلا بیایید ببینیم که شهر دوستدار زنان چیست؟ طبق مقاله علمی خانم زنجانی‌زاده، هیأت علمی دانشگاه فردوسی مشهد، یکی از هراس‌آورترین مکان‌های شهری ایستگاه اتوبوس است؛ همان ایستگاه اتوبوسی که به‌ظاهر برای رفاه حال شهروندان فراهم شده است؛ حال آنکه در مواقع خاصی از شبانه‌روز این محیط، به‌دلیل تاریکی و دور از دید بودن، محیطی ناایمن برای بانوان است. اگر دقت کنیم می‌بینیم که طراحی این مدل رفاه شهری همه مردانه است. تا وقتی که به شهر و مدیریت شهری نگاه تاجرانه داریم و تفکر سرمایه‌داری، نمی‌توانیم از سازمان‌ها و دستگاه‌ها توقع داشته باشیم که به فکر تعبیه مهدکودک سازمانی باشند. در تفکرات ما «زن» نباید مخاطب قرار گیرد. این ساختار باید درست شود. مخاطب ما «ساختار» است. تا وقتی که ساختار، ثروت‌اندوزانه و تجاری باشد، این مسائل را خواهیم داشت.