چراتاکنون پیام واضحی دریافت نشده است

نتایج منتشرشده یک تحقیق در مجله آسترونومیکال، به این پرسش پاسخ می‌دهد که چرا ما تاکنون بیگانگان فضایی را شناسایی نکرده‌ایم؟ تا جایی که می‌دانیم، انسان‌ها هرگز از اعماق فضا با بیگانگان تماسی نداشته‌اند، اما آمارها می‌گوید که ما نباید در کیهان تنها باشیم. ما ناامیدانه سعی کرده‌ایم بفهمیم که چرا کسی با ما تماس نگرفته و بهانه‌های ممکن را یکی پس از دیگری مورد بررسی قرار می‌دهیم. محققی از آزمایشگاه بیوفیزیک آماری در سوئیس (EPFL)، اکنون توضیح دیگری برای سکوت رادیویی ارائه کرده که از اسفنج دریایی الهام گرفته شده است! کلودیو گریمالدی، بیوفیزیک‌دان، می‌گوید: «ما فقط ۶۰سال است که به‌دنبال حیات فرازمینی هستیم. زمین می‌تواند به‌سادگی در یک حباب باشد که اتفاقا فاقد امواج رادیویی منتشر شده از حیات فرازمینی است. فضای زیادی برای اسکن وجود دارد و به‌احتمال زیاد پیام‌های بیگانه کافی در مسیر ما وجود ندارد.» این ایده براساس یک مدل آماری است که پیش‌تر برای مطالعه مواد متخلخل مانند اسفنج‌ها استفاده می‌شد. در این مطالعه، به‌جای منافذ درون یک ماده، سیگنال‌های فرازمینی جایگزین شد. بررسی ردپایی از ارتباطات در کیهان نیاز به زمان، تلاش و هزینه دارد و همچنین بحث‌هایی در مورد اینکه آیا جست‌وجو برای هوش فرازمینی (SETI) ارزش این کار را دارد یا خیر. مدل تحقیق با این فرض شروع می‌شود که دست‌کم یک سیگنال الکترومغناطیسی با منشأ فناوری در کهکشان راه شیری در هر زمان معین وجود دارد و زمین حداقل برای 6دهه، اگر نه بیشتر، در یک حباب آرام (یا منافذ اسفنجی) قرار داشته است. اگر اینطور باشد، از نظر آماری کمتر از یک تا ۵انتشار الکترومغناطیسی در هر قرن در هر نقطه از کهکشان ما وجود دارد. در خوش‌بینانه‌ترین سناریو، گریمالدی می‌گوید حداقل ۶۰سال طول می‌کشد تا ما به یک پیام بیگانه برخورد کنیم. در بدبینانه‌ترین حالت، باید برای چنین پیامی 2هزار سال صبر کنیم. با این حال نباید فراموش کرد که در هر دو حالت، باید یک تلسکوپ رادیویی در جهت درست داشته باشیم. گریمالدی می‌گوید ممکن است از این لحاظ بدشانس بوده‌ایم که تلسکوپ‌های رادیویی‌مان در زمان درست در جهت درست برای دریافت سیگنال‌های الکترومغناطیسی از تمدن‌های دیگر نبوده‌اند. این فرضیه در مقابل اینکه فکر کنیم دائما توسط سیگنال‌هایی از همه طرف بمباران می‌شویم، اما به دلایلی قادر به شناسایی آنها نیستیم، متعادل‌تر است. گریمالدی پیشنهاد می‌کند: «به‌جای استفاده از تلسکوپ‌ها به‌طور خاص برای جست‌وجوی ارتباطات بیگانه، به‌دنبال سیگنال‌هایی در داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط تلسکوپ‌هایی باشیم که بر ماموریت‌های دیگر متمرکز شده‌اند.»