شنا؛ تمرین زندگی

مهتاب خسروشاهی

همه‌چیز بستگی به زاویه نگاه ما دارد؛ مانند «مجدی تتار» شناگر اهل غزه که در 9سالگی، یک پای خود را از دست داد و حالا الهام‌بخش کودکانی شده که در مدرسه شناگری او، آموزش می‌بینند.
والدینی که برای نخستین‌بار فرزندان خود را به مدرسه شنای تتار می‌آورند، با دیدن مربی‌ای که با کمک 2عصا ایستاده تعجب‌ می‌کنند، اما با دیدن مهارت‌های او در شنا، تردید نکرده و فرزندشان را برای آموزش شنا به او می‌سپارند. او اکنون 42سال دارد. وی در منطقه جنگ‌زده و محصور شده فلسطین با مشکل روبه‌رو بود، اما تلاش و میلش برای تبدیل شدن به فردی کارآمد، باعث شد تا شنا را به شکل حرفه‌ای بیاموزد. او به‌تدریج مهارت‌هایش را افزایش داد تا اینکه موفق به تاسیس مدرسه شنا ‌شد.
آکادمی شنای فلسطینی او در استخری محلی برگزار می‌شود و دانش‌آموزان آن شامل 2رده جوانان و بزرگسالان می‌شوند که براساس آمار کمیته بین‌المللی حداقل 1600فرد قطع عضو را در میان جمعیت 2میلیون نفری غزه ثبت کرده است. به‌گفته خیریه اسالمه، 532نفر دست و پای خود را در درگیری با نیروهای اسرائیل از دست داده‌اند.
تتار هدف از تاسیس این مدرسه را کمک به کودکانی عنوان می‌کند که به‌دلیل جنگ یا حوادث مشابه آن، دچار قطع عضو شده‌اند. او در تلاش است تا علاوه بر آموزش شنا، به کودکان بیاموزد که وجود نقص در ساختار بدنی آنها نباید مانع از فعالیت و زندگی عادی شود. مدرسه او نه‌تنها تاکنون توانسته به تعداد زیادی از کودکان دچار نقص عضو شنا آموزش دهد، بلکه بسیاری از آنها نیز حائز رتبه‌های خوب در مسابقات شنا شده‌اند. یکی از دلایل موفقیت این مدرسه شنا را می‌توان لذتبخش کردن آموزش با بازی و تفریح دانست؛ به‌طوری که هر روز پیش از شروع آموزش، کودکان وارد استخر شده و آب‌بازی می‌کنند. پس از این کار، آموزش به شکل جدی آغاز می‌شود. تلفیق تفریح و آموزش و انگیزه‌ای که تتار برای بچه‌ها ایجاد می‌کند، باعث شده تا والدین، این مدرسه را به‌عنوان نخستین گزینه آموزش به کودکان دارای معلولیت جسمی خود بدانند.