مریم باقر پور
بسیاری از پژوهشگران آشپزی، 3 مکتب آشپزی ایرانی، چینی و رومی را به‌عنوان مکتب‌های مادر در این زمینه می‌شناسند. آنها آشپزی ایرانی را به‌معنای یک هنر ظریف، مانند فرش ایرانی، هنری می‌دانند که در خانه‌های مردم ساده یا حتی فقیر و به‌دست زنان و دختران شهرها و روستاهای این سرزمین پرورانده شده است. مکتب ایرانی، به جز تفاوت در مکتب غذایی، در شیوه پخت و آداب سفره هم کاملا ممتاز است. در همین زمینه هم کتاب‌هایی از گذشته تاکنون در زمینه آشپزی و غذاهای تهرانی‌ها منتشر شده است که آشنایی با آنها خالی از لطف نیست.
آثار مکتوب متعددی فرهنگ غذایی ما را ثبت کرده‌اند
کتاب‌های خوشمزه
در همینه زمینه :
