یک پیشنهاد به متمولان تهرانی

داریوش شهبازی- تهران شناس

در جلد دوم کتاب «طهران نامه» که در سال 1399به چاپ رسید، تقریبا به نام همه باغ‌های تهران اشاره شده است. تهران در سال‌های گذشته باغ‌های فراوانی (حدود 1500باغ) داشته که البته تعداد دیگری هم باید به این عدد اضافه شود. نکته قابل تامل این است که تعداد زیادی از این باغ‌ها به‌خصوص باغ‌های منطقه شمیران به سبب گرانی بهای زمین، با گذشت زمان تخریب شده‌اند و این رویه از اواخر دهه 50شروع شد.
جمعیت تهران به‌طور غیرعادی افزایش پیدا کرد و این جمعیت زیاد باید خانه و کاشانه داشته باشند. بنابراین حل مسئله باید به کارشناسان این حوزه سپرده شود تا دست‌کم باغ‌ها و اراضی موجود حفظ شود و برای معضلات موجود هم راه‌حل‌هایی را بیابند. یک راه‌حل این است که باغ‌های قدیمی و تاریخی را مرمت و بازسازی کنند و با تبدیل به بوستان عمومی در اختیار مردم قرار بدهند. برای نجات تهران از سیل باید باغ‌ها را حفظ کنیم و به قول معروف تهران را سبز نگه‌داریم. چند سال قبل در کشور چین سیل مخربی جاری شد و کارشناسان چینی بعد از مطالعه و بررسی فراوان اعلام کردند در مقابل سطوح صیقلی(آسفالت و موزاییک و سنگ) درصدی از سطح شهرها باید اسفنجی (زمین خاکی) باشد. به این مفهوم که بخشی از سطح شهر باید قابلیت جذب آب داشته باشد تا سیل جاری نشود. در حال حاضر بخش عمده‌ای از سطح تهران صیقلی است و این موضوع را باید یک خطر بالقوه بدانیم. بسیاری از مردم متمول در کشورهای توسعه یافته به‌طور داوطلبانه اراضی سرسبز را تملک می‌کنند و در اختیار عموم می‌گذارند. تهران افراد متمول زیادی دارد و این هم می‌تواند یک راه‌حل برای حفظ باغ‌های تاریخی باشد.