سندرم شکستهای سنگین
کیروش که زمانی به یک مربی دفاعی موفق مشهور بود، حالا بدترین باختهای عمرش را تجربه میکند
یک شکست عجیب 4بر صفر برابر پاناما و تمام؛ این پایان کار تیم ملی قطر بهعنوان مهمان در کونکاکاف یا جام ملتهای آمریکای مرکزی بود. قطریها این مسابقات را با یک شکست عجیبتر برابر هاییتی شروع کردند، بعد برابر هندوراس به تساوی دست یافتند و در آخرین بازی مرحله گروهی به شکلی عجیب بر مکزیک غلبه کردند، هرچند تیم حریف قبل از این مسابقه صعودش به مرحله بعد را قطعی کرده بود و شاید با همه قوا به میدان نیامد. با چنین کارنامهای، کارلوس کیروش و شاگردانش به مرحله یکچهارم نهایی رسیدند؛ جایی که بازی با پاناما به نوعی قرعه آسان برای عنابیها به شمار میآمد. با این حال، تخصص کیروش، سختکردن کارهای آسان است؛ مثل زمانی که بهعنوان سرمربی تیم ملی ایران، حتی مالدیو را هم با یک گل برد. در نهایت این بازی با شکست عجیب 4بر صفر برای قهرمان جام ملتهای آسیا به پایان رسید تا موجی از انتقادها علیه مربی پرتغالی شکل بگیرد.
مقصود این مطلب نقد عملکرد کیروش در تیم جدیدش نیست که این نیاز به زمانی طولانی دارد. موضوع فقط یادآوری عادت جدید کارلوس مبنی بر تحمل شکستهای سنگین و عجیب است. زمانی حتی تندروترین منتقدان کیروش هم بر این باور بودند که او دستکم در زمینه مسائل دفاعی یک متخصص است و میتوان مطمئن بود که تیمهایش شکستهای فاجعهبار را تجربه نمیکنند. این رویه اما در سالهای اخیر به کلی نقض شده است. مرد پرتغالی در آخرین بازی دوره اول حضورش روی نیمکت تیم ملی ایران با 3گل برابر ژاپن شکست خورد که این بدترین باخت ایران در تاریخ جام ملتهای آسیا بود. کارلوس بعدتر با کلمبیا در انتخابی جامجهانی 2022 با 6گل برابر اکوادور شکست خورد که سنگینترین باخت خانگی 80سال اخیر کلمبیا به شمار میرفت. او در بازگشت به ایران با 6گل برابر انگلستان شکست خورد که بدترین باخت ایران در تاریخ جامهای جهانی بود و حالا هم با قطر 4گل از پاناما خورده است؛ یک نتیجه ضعیف دیگر برای مردی که گویا آخرین هنرش یعنی گلنخوردن را هم از یاد برده است!