قهرمان بیکار
متقیان، ورزشکار خوزستانی: اگر از نظر شغلی خیالم راحت شود با همین کمبود وسایل هم میتوانم برای کشورم افتخارآفرینی کنم
پیمان نیازی| اهواز- خبرنگار:
رقابتهای قهرمانی دو و میدانی بانوان جانباز و معلول کشور در روزهای گذشته با حضور ۱۳۴ ورزشکار از ۲۸ استان کشور در تهران برگزار شد. در پایان این دوره از مسابقات، تیم خوزستان با 25 امتیاز پس از تیم زنجان با ۲۷ امتیاز به عنوان نایبقهرمانی رسید و تیم آذربایجان شرقی نیز با ۲۳ امتیاز سوم شد.
در پایان این رقابتها هاشمیه متقیان به همراه مهناز امینی، شهلا حدیدی و الهام صالحی از خوزستان با ثبت رکوردهای لازم مجوز حضور در مسابقات پارآسیایی جاکارتا را به دست آوردند.
اما قهرمانان ورزشی خوزستان از بیتوجهی مسئولان به مدالآوران و افتخارآفرینان گلایه دارند و معتقدند که تلاشها و حمایتهای مسئولان استان از ورزشکاران عرصه قهرمانی با استعداد و موفقیت ورزشکاران همخوانی ندارد.
هاشمیه متقیان، بانوی ملیپوش دو و میدانی جانبازان و معلولان، معتقد است که توجه ویژه به قهرمانان و مدالآوران افتخارات ورزشی ، رشد چشمگیر این افتخارات را در پی دارد و عدم آن نتیجه معکوس دارد.او میگوید: مدالآوران و قهرمانان باید همواره مورد توجه باشند و برای تامین امکانات و شرایط مورد نیاز آنها برای آمادهسازی و کسب افتخار تلاش کرد.همشهری با این قهرمان ملی گپ و گفتی انجام داده است.
در خصوص کسب سهمیه مسابقات پارآسیایی جاکارتا چه نظری دارید؟
در مسابقات اخیر کشوری توانستم با ثبت رکورد ۲۰ متر و ۸۰ سانتیمتر در پرتاب دیسک، جواز حضور در مسابقات پاراآسیایی جاکارتا را که مرداد و شهریور امسال برگزار می شود،کسب کنم. پیش از این نیز با ثبت رکورد لازم در رشته پرتاب نیزه که ماده تخصصیام محسوب میشود، سهمیه پاراآسیایی را کسب کرده بودم.
چگونه خودتان را برای مسابقات آماده میکنید؟
تمریناتم را به صورت فشرده ادامه میدهم و همین فشردگی تمرینات باعث شد که در مسابقات اخیر ارتقای رکورد داشته باشم. درحال حاضر در اهواز تمرین میکنم و نسبت به گذشته فضای تمرینی ما، با همت و تلاش مدیرکل ورزش و جوانان خوزستان بهتر شده است.
چه برنامههایی برای مسابقات پاراآسیایی دارید؟
در هر دو بخش نیزه و دیسک با حریفانم به رقابت میپردازم. خدا را شکر در آسیا در این دو رشته رنکینگ اول را در اختیار دارم و در مسابقات پیشرو به فکر ارتقای رکوردهایم و کسب نشان طلا در هر دو رشته دیسک و نیزه هستم. حریفان خوبی از کشورهای چین، هند، کویت، اندونزی، قطر و عراق در این مسابقات شرکت میکنند که امیدوارم با پشت سر گذاشتن تمامی این نفرات، مدال طلا را ازآن خود کنم.
چه کمبودهایی در مسیرتان وجود دارد؟
در حال حاضر با کمبود امکانات و تجهیزات ورزشی از جمله نیزه، دیسک و وزنه مواجه هستیم. تجهیزات موجود ۱۵ تا ۲۰ سال عمر کردهاند و فرسوده شدهاند و حتی از وزن آنها کاسته شده است. امیدوارم این مشکل برطرف شود تا با آرامش بیشتر به کارمان ادامه
بدهیم.
چه انتظاری از مسئولان دارید؟
الان هیچ رشتهای در استان به اندازه دو و میدانی جانبازان و معلولان نتوانسته است برای حضور در مسابقات جاکارتا کسب سهمیه داشته باشد و بر این اساس، میطلبد مسئولان استان نگاه ویژهای به این رشته و ورزشکاران این رشته داشته باشند. تا بازیهای آسیایی 4 ماه باقیمانده است و امیدوارم تمامی شرایط فراهم شود تا بدون دغدغه کار کنیم و جایگاه خوبی در آسیا به دست آوریم.
مهمترین دغدغه شما به عنوان یک قهرمان ملی چیست؟
اصلیترین دغدغه من نداشتن شغل است و اگر از نظر کار خیالم راحت شود، با همین کمبود وسایل هم میتوانم به صورت فشرده کار کنم تا بار دیگر برای خوزستان و ایران افتخارآفرینی
کنم.
در این زمینه قولی به شما داده شده است؟
مدیرکل ورزش و جوانان خوزستان قولهایی در این زمینه به من داده که امیدوارم سریعتر محقق شود. واقعا این موضوع اصلیترین دغدغه من محسوب میشود. من اولین بانوی استان بودم که در مسابقات جهانی شرکت کردم و با مدال نقره به خوزستان برگشتم، اما به جز آقای حیدری (مدیر کل ورزش و جوانان خوزستان)، دیگر مسئولان استان از من حمایتی نکردند. الان هم که بیکارم و کسی نیست به این موضوع توجهی داشته باشد.