پاتوقهای 5محله تهران قدیم
تهران قدیم بنا به نوشته «جعفر شهریبان» دارای 5 محله بود، هر یک از این محلات دارای پاتوقهایی بود و هر پاتوق به چندین گذر و کوچه تقسیم میشد.
محله عودلاجان
این محله در محدوده ارگ، بیوتات (خانههای سلطنتی) تا خیابان ناصرخسرو حوالی مسجد امام خمینی، شمال خیابان 15خرداد شرقی و بازار عودلاجان و پامنار و جنوب خیابان امیرکبیر و میدان امام خمینی را در بر میگرفت. این محله 4 پاتوق داشت؛ پاتوق نایب سیدحسن، نایب محمدصادق، نایب اسماعیل و پاتوق نایب حیدر.
محله سنگلج
این محله از شرق به خیابان خیام، از شمال به میدان حسنآباد و خیابان شیخ هادی و از سمتهای دیگر به امیریه و پل امیربهادر و بازارچه قوامالدوله تا خیابان خیام محدود میشد.
این محله 9پاتوق داشت: پاتوق نایب شعبان، پاتوق نایب حسین، پاتوق نایب رمضان، پاتوق نایب باقر، پاتوق نایب محمدعلی، پاتوق نایب رمضان، پاتوق نایب صحبت، پاتوق سیدعلی اکبر نایب و پاتوق نایب وهاب.
محله دولت
10 پاتوق داشت. به نام: پاتوق سیدجعفرف پاتوق حاجی عباس، پاتوق نایب محمدف پاتوق نایب محمدعلی، پاتوق نایبآقا بابا، پاتوق نایب عزیز، پاتوق نایب حسین، پاتوق نایب محمد بروجردی، پاتوق نایب غلامرضا و پاتوق نایب محمد کاشی.
محله بازار
5 پاتوق داشت به نام: پاتوق نایب رجب علما، پاتوق نایب یوسف، پاتوق حاجی اسماعیل نایب، پاتوق نایب اسماعیل و پاتوق نایب شکرالله
محله چال میدان
این محله دارای 6 پاتوق بود.پاتوق حاجی غلامرضا، پاتوق حاجی رحیم، پاتوق نایب علی، پاتوق نایب جعفر، پاتوق نایب حسن و پاتوق نایب عباس.
غیراز قهوه خانههای خیلی معروف تهران، قهوه خانههای دیگری هم وجود داشت که پاتوق و محل تجمع مردم کوچه و بازار بود و در آنجا خاطرات لوطی گریها و جوانمردیها و دوستیها شکل میگرفت و نقل محفل قهوهخانهنشینها میشد.