بهتر است با طرح یک پرسش، یادداشت را آغاز کنیم و آن پرسش اینکه آیا زنان در مدیریت از مردان موفق‌تر عمل می‌کنند؟ مشارکت زنان در عرصه‌های مختلف، یکی از شاخص‌‌های توسعه هر کشوری محسوب می‌شود؛ شاخصی که برای تحقق کامل آن باید میدان عمل زنان را گسترش داد. اتفاقی که در دهه‌های اخیر در ایران و سایر کشورهای جهان بسیار شاهد آن بوده‌ایم و البته که نتایجش نیز قابل تأمل و برنامه‌ریزی در راستای توسعه پایدار است. براساس همین تجربیات اخیر با موضوع نقش مدیریتی زنان و نیز پژوهش‌های دانشگاهی و اجتماعی متعدد، زنان، مدیرانی جدی، عادل، مصمم، شنوا، خلاق، بردبار، اخلاق‌مدار، حامی و مشوق زیردستان، تخصص‌گرا، مثبت‌اندیش، سختکوش، آموزش‌پذیر، با قدرت تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی بالا، طرفدار تقسیم وظایف با هدف رعایت جزئی‌نگری (فعالیت گروهی) و توانایی برنامه‌ریزی برای نیل به چند هدف همزمان هستند؛ مدیرانی که توانسته‌اند تاکنون با نمایش و اجرای سبک و مدل رهبری خاص خود، عملکرد باکیفیت و مطلوب‌تری نسبت به مدیران مرد ارائه دهند. در اینجا لازم است به 2نکته ضروری و قابل‌توجه اشاره کرد؛ نخست اینکه اگر نتایج پژوهش‌ها و تجربیات دولت‌ها و سیاست‌ها به صراحت و مکررا از عملکرد باکیفیت و مطلوب‌تر مدیران زن نسبت به مدیران مرد، پرده برمی‌دارد، با اتکا به این دلیل مهم است که مردان همواره در طول تاریخ پای ثابت جایگاه‌های مدیریتی بوده‌اند و به پشتوانه دلایلی مانند فرهنگ مردسالار از امکان تجربه و آزمودن فرصت‌های فراوان مدیریتی برخوردار بوده‌اند که هر یک می‌توانسته از بروز خطا در عملکردهای بعدی جلوگیری کند؛ بنابراین با توجه به این رویکرد، مدیران زن در مدت کوتاهی که مدیریت و رهبری گروه‌ها، سازمان‌ها و نهادها را برعهده گرفته‌اند، عملکرد مناسبی از خود به ثبت رسانده‌اند. نکته ضروری و قابل اهمیت دوم اینکه در اغلب موارد، مدل و سبک رهبری زنان می‌تواند با ویژگی‌هایی مانند انعطاف، سازگاری و مادرانه بودن همراه باشد که آن نیز می‌تواند متاثر از خصوصیات فیزیولوژیک، نقش‌های اولیه آنها (دختر، خواهر و مادر بودن) و هویت اجتماعی و فرهنگی محیط پیرامونشان باشد. تأثیرپذیری‌ای که اغلب مدیران زن، بسیار هوشمندانه از وجود جبر و یا عادت‌گونه آنها در جهت پیشبرد اهداف خود به خوبی استفاده کرده‌اند. همین 2نکته مهم و ضروری که می‌توانستند به‌عنوان تهدیدی بزرگ، سد راه مدیران زن باشند، با درایت آنها به فرصت طلایی برای برجسته کردن کیفیت مطلوب عملکرد مدیران زن نسبت به کمیت موقعیت‌های مدیریتی آنها تبدیل شدند. این همان قانون نخست مدیریت است که می‌گوید هوشمندانه کار و تلاش کردن از زیاد کار کردن مهم‌تر است.
اسرار موفقیت مدیران زن
در همینه زمینه :
