«عبدالرضا باقری» فعال حقوق حیوانات درباره اینکه آیا چنین کاری ریشه در گذشته دارد یا نه می‌گوید: «در کشور از قدیم چوپان‌ها گوش و دم سگ‌های گله را می‌بریدند به‌دلیل اینکه سگ‌های گله وقتی با گرگ‌ها درگیر می‌شوند نخستین جایی که گرگ‌ها می‌توانند گاز بگیرند دم و گوش سگ است که در این حالت حیوان آسیب می‌بیند. اما امروزه شاهد انجام این روش به طریقی کاملا تحریف شده در قالب جراحی زیبایی هستیم که دیگر هدف نجات حیوان از جراحت نیست، بلکه تغییر ظاهر حیوان به آن صورتی که فرد به‌عنوان صاحب آن می‌خواهد، است.
مثلا دوست دارد گوش سگ‌های ژرمن‌شپرد صاف بایستد و افتاده نباشد! در گذشته یکسری روش جراحی بود که در داخل گوش حیوان فنر می‌گذاشتند که یک حالت پروتز بود و در این شرایط گوش حیوان به‌طور دائم راست بود که کاملا حیوان‌آزاری است، چون در این حالت حرکت گوش حیوان محدود می‌شود و مدام به‌صورت ایستاده می‌ماند. حرکات گوش، زبان بدن حیوانات است یعنی وقتی حیوانی می‌خواهد حمله کند یا به همنوع خود علامت بدهد، گوش‌هایش را صاف می‌کند یا زمانی که بترسد گوش‌هایش را می‌خواباند اما وقتی که در گوش فنر کار گذاشته شود همواره در یک حالت می‌ایستد و حیوان دیگر نمی‌تواند علامت خود را به همنوع خود بدهد، حتی سیخ ایستادن گوش سگ‌ها به انسان هم یک علامت دارد؛ وقتی که گوش را سیخ می‌کند یعنی نزدیک‌تر نیا، بنابراین وقتی گوش مدام در یک حالت است دیگر نمی‌توان حس حیوان را فهمید.»
نابودی زبان بدن حیوانات
در همینه زمینه :
گفت‌وگو
مصور
