شهرهای خوابگاهی یا اقتصادی؟
محسن رضایی، معاون اقتصادی رئیسجمهوری میگوید: شهرهای مختلف کشور باید از حالت خوابگاهی بیرون بیایند و خود را با شرایط و تغییرات و تحولات اقتصادی روز تطبیق دهند و اقتصادی شوند. او توضیح میدهد: برخی کشورهای منطقه به این نتیجه رسیدهاند که اولویت پیشرفت اقتصادی است، همچون عربستان که این روزها میخواهد با حل مشکلاتش با ایران و ایجاد فضای امن در منطقه هر چه سریعتر اقتصادش را پیشرفت دهد. بهگفته او، ظرف 100سال گذشته صنعتی شدن ایران بهصورت وارونگی درآمد؛ اقتصاد به مرور دولتی شد و مردم بیش از آنکه در میدان باشند، نظارهگر شدند و بیشتر شهرهای ایران به جای آنکه اقتصادی بیندیشند، خوابگاهی شدهاند. درحالیکه شهر اقتصادی یعنی آنکه محور فعالیتهایش روی اقتصاد باشد و از خانهها و کوچههایش فعالیتهای اقتصادی بجوشد. روشن است که مولدسازی شهرهای کشور نیازمند یک افق روشن اقتصادی است و تا زمانی که اقتصاد کلان کشور از عدمتعادلها رنج میبرد و با تورم بالا مواجه است، سیاست دولتها هم باعث متورمشدن شهرها شده و عملا کیفیت زندگی و فعالیت اقتصادی در هالهای از ابهام قرار میگیرد.
به هر میزان که اقتصاد ایران گرفتار پدیده مداخله حداکثری دولتها باشد، انتظار اینکه شهرهای ایران در مسیر توسعه قرار گیرند، دور از ذهن خواهد بود و به جای آن شاهد انباشت چالشها و مشکلات خواهیم بود. یک سرمایهگذار موفق نیازمند یک محیط امن با افق بلندمدت است و تجربه کشورهای موفق از کرهجنوبی گرفته تا عربستان نشان میدهد که سیاستگذاران نظر به آینده دارند و در گذشته زندگی نمیکنند. جوشش فعالیتهای اقتصادی مؤثر و کارآمد در فقدان یک بستر امن سرمایهگذاری و تعادل در محیط کلان اقتصادی ممکن نخواهد بود و نتیجه اینکه ما شاهد رشد بیقواره شهرها هستیم.