همان‌طور که قبلاً هم گفته‌ایم، برای تنظیم باد اضطراب درونمان، اول باید حضور این غول مهربان را بپذیریم و برایش آغوش بگشاییم. اما برای تنظیم رفتارش، چند راهکار پیشنهاد می‌شود:
1یکی از دلایل قرمزشدن رنگ اضطراب، مبهم و نامشخص بودن شرایط آینده است. به زبان دیگر، چون نتایج تلاش ما برای ذهن کمال‌گرایمان نامعلوم است، ترجیح می‌دهد با خیال‌بافی‌های ریز و درشت، مُخمان را تعطیل کند. راهکار، اما ساده است: کمی با ذهن کمال‌گرایتان گفت‌و‌گو کنید و به او بگویید تنها ملاک شما در زندگی، کارنامه‌ی آخر سال شما نیست و آن‌چه شما را از خودتان راضی می‌کند، تلاش شما در این ایام است.
2گاهی اضطراب شما به اندازه است؛ اما نزدیکان درجه‌ی اول شما مثل پدر و مادر، میزان اضطراب خون شما را افزایش می‌دهند. برای رهایی از این فشار، باید با عزیزان دلتان، گپ بزنید و به آن‌ها هم بگویید که در حد توانتان، در حال تلاش هستید. حتی نشان‌دادن برنامه‌ی دوره‌ی این روزهای شما به آن‌ها، نگرانی والدین شما را هم کاهش خواهد داد.
3 گاهی نگرانی‌های بی‌مورد، از در و همسایه و فک‌و فامیل به ما منتقل می‌شود. بهترین راه با حفظ احترام برای آن‌ها، قانون «در و دروازه» است. یعنی یک گوش را در کنید و گوش دیگر را دروازه! مثلاً اگر در این شب‌های اردیبهشتی، به فرمان مادرجان، سری به بقالی محل زدید و مش‌سعید به شما گفت: «پسر! تو این‌جا چی‌کار می‌کنی؟ از برنامه‌ی درسی‌ت عقب می‌مونی‌ها...! برو به درسات برس...» حتماً عقربه‌ی اضطراب شما به سقف سوپر می‌چسبد.
با این استدلال ساده که مگر سوپری محل، از تلاش شما در این روزها خبر دارد و مگر او از زمان‌های استراحت شما آگاه است؟ لطفاً لبخندی به مش‌سعید بزنید و یک گوشتان را در کنید و گوش دیگرتان را دروازه!
4 کاشف مداد و خودکار، این ابزارهای دنیای مکتوب را اختراع کرد تا شما برنامه‌های ذهنتان را روی کاغذ بیاورید! همین کار ساده، اضطراب بی‌مورد این روزهای شما را کاهش خواهد داد.
5 گاهی زدن یک «تیک» ساده در کنار برنامه‌های انجام شده در برنامه‌ی دوره‌ی درسی، دریای آشفته‌ی ذهن شما را آرام خواهد کرد. به زبان ساده، آگاهی از تلاش روزانه، اعتماد به نفس ذهن شما را افزایش خواهد داد و میزان اضطراب‌تان را کاهش.
6 توکل بر خدای مهربان هم یکی از راه‌کارهای فرار از پریشانی‌های بیهوده است. باید ایمان داشته باشیم که یکی از قوانین جاری این جهان، این است که تلاش ما، در این جهان از بین نخواهد رفت و تنها از حالتی به حالت دیگر تبدیل خواهد شد.
به زبان ساده، حتی اگر نتیجه‌ی همه‌ی کوشش‌هایمان را در کارنامه‌ی پایان سالمان نبینیم، حتماً در بخش‌های ارزشمند دیگری از زندگی، جلوه خواهد کرد!
پس با حفظ نگرانی به اندازه، پیش به سوی سعادتمندی!
7 یادآوری این نکته هم خالی از لطف نیست که تجربه‌ی شخصی شما در مقابله با نگرانی‌های این روزها، نسخه‌ی ارزشمند و معتبری است که باید آن را روی سرتان بگذارید و خط به خطش را اجرایی کنید.
تنظیم باد پریشانی!
در همینه زمینه :
