ضرورت احیای جاده ابریشم

مدیرکل میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌‌دستی خراسان رضوی بر ضرورت احیای جاده ابریشم با استفاده از ظرفیت‌های گردشگری کشورهای مستقل مشترک‌المنافع (CIS) تأکید کرد.
سیدجواد موسوی در دیدار با  شرکت‌کنندگان تور علمی-‌گردشگری شورای بین دولتی راهداران کشورهای مستقل مشترک‌المنافع اظهار کرد: جاده ابریشم یک مسیر تاریخی-‌فرهنگی و پل ارتباطی بین ملت‌های منطقه است.
وی اضافه کرد: بخشی از جاده ابریشم در خراسان رضوی قرار گرفته که در کنار این جاده، ظرفیت‌های گردشگری و میراث‌ فرهنگی زیادی نیز وجود دارد.
در مسیر جاده ابریشم مناطق ایران کهن و خراسان بزرگ از برجستگی و شهرت برخوردار بوده‌اند؛ درحالی‌که بسیاری از این شهرها در تمدن اسلامی با محوریت دین و مذهب و اماکن و بقاع اسلامی سربرافراشته‌اند.
مستندات تاریخی نشان می‌دهد که در دوران رونق جاده تاریخی ابریشم 2تمدن چین و ایران از ارکان این مسیر بوده‌اند و خراسان به‌عنوان یکی از منزلگاه‌ها و حلقه‌های اصلی ارتباطی آن به شمار می‌رفته است.

انتخاب سمنان به‌عنوان نماینده
جاده ابریشم و احیای آن، یکی از موضوعات روز،‌کشورهایی است که در گذشته در مسیر این جاده بوده اند. چندی پیش بود که معاون گردشگری وزیر میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری از انتخاب سمنان به‌عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران در ائتلاف شهرهای جاده ابریشم خبر داده و گفته بود که بعد از رقابت سمنان، قزوین و نیشابور در زمینه ظرفیت‌های گردشگری، فرهنگی و اقتصادی براساس الگوی «اتحادیه بین‌المللی شهرهای گردشگری در امتداد جاده ابریشم»، سمنان انتخاب شده است.
مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی سمنان با بیان اینکه این استان بیشترین طول جاده ابریشم را در میان استان‌های دیگر دارد، می‌گوید:‌ 750کیلومتر از مسیر جاده ابریشم و همچنین بیشترین تعداد کاروانسرای این مسیر در استان سمنان قرار دارد. به‌گفته امیر کرم‌زاده، هنوز بقایای جاده ابریشم در این استان وجود دارد که قرار است مرمت شود.

یک اتحادیه برای جاده ابریشم
اتحادیه بین‌المللی شهرهای گردشگری در امتداد جاده ابریشم از سوی چین تشکیل شده و به‌گفته علی اصغر شالبافیان، سمنان در کنار ۲۰شهر غیرچینی و ۲۰شهر چینی، تجربه همکاری در فضای بین‌المللی را در این زمینه داشته باشد.
چانگ هوآ، سفیر جمهوری خلق چین در تهران در این‌باره می‌گوید: سال۲۰۱۳ جمهوری چین‌ پیشنهاد ائتلاف جاده ابریشم را ارائه کرد که این امر با موافقت و تأیید جمهوری اسلامی ایران مواجه شد.‌
به‌گفته وی، دوستی ایران و چین به ۲هزار سال پیش بازمی‌گردد و جاده ابریشم، نقش مؤثری در این بین داشته است. جاده ابریشم نه‌ تنها جاده معاملات و تجارت بلکه جاده فرهنگی و همدلی مردم است.
سفیر جمهوری خلق چین در تهران ادامه می‌دهد: پیش‌بینی می‌شود تاسیس اتحادیه بین‌المللی شهرهای گردشگری در امتداد جاده ابریشم نه ‌تنها باعث می‌شود که شهرهای عضو در زمینه گردشگری همکاری کنند، بلکه شهرهای مختلف در سطح فراتر همچون اقتصادی و تجاری نیز مشارکت خواهند کرد.‌

مبدا و مقصد جاده ابریشم
جاده ابریشم یا راه ابریشم شبکه راه‌های به‌هم‌پیوسته‌ای با هدف بازرگانی در آسیا بود که خاور و باختر و جنوب آسیا را به هم و به شمال آفریقا و خاور‌اروپا پیوند می‌داد؛ ‌ مسیری که تا سده پانزدهم میلادی به‌مدت 1700سال، بزرگ‌ترین شبکه بازرگانی دنیا محسوب می‌شد.
 این مسیر از شهرهای ساحلی شرق چین آغاز و برای پیشگیری عبور از بیابان‌های مرکزی چین، به 2راه شمالی و جنوبی تقسیم می‌شد.
مسیر شمالی از شهر شیان در شمال غربی چین آغاز می‌شده است. جاده ابریشم پس از گذر از ایالت‌های گوناگون در چین و پیش از رسیدن به بیابان بزرگ مرکزی چین به 3‌راه گوناگون تقسیم می‌شد که 2 تای آنها از شمال بیابان و یکی از جنوب آن عبور می‌کرد. اما مسیر جنوبی یک مسیر ثابت بود و با گذشتن از مرزهای چین، وارد قرقیزستان کنونی می‌شد که نخستین منزل آن اوزکند و سپس اوش ازجمله کانون‌های مهم تولید ابریشم بود. این مسیر سپس وارد سرزمین فرغانه شده و پس از گذر از سمرقند، بخارا و جیحون به مرو و سپس سرخس کنونی می‌رسید. از سرخس تا نیشابور منازل رباط شرف، رباط ماهی، رباط چاهک، توس نوغان، طرق، شریف‌آباد، الحمراء و دیز باد به‌عنوان منزلگاه‌های حوزه تمدنی ایران در مسیر جاده ابریشم قرار داشت. منازل نیشابور تا سمنان و سپس ری امتداد آنها بوده است.
راه ابریشم پس از گذشتن از ری، قزوین، ساوه، کبودرآهنگ، مزدقان (جرفادقان)، همدان و گردنه اسدآباد، کنگاور، صحنه، بیستون، فرمیس (کرمانشاه)، مازورستان، حلوان، قصر شیرین، جلولاء، دسکره الملک (دستگرد ساسانی) و نهروان وارد بغداد می‌شد و در کرانه رود فرات ادامه می‌یافت و به حدیثه می‌رسید و سپس در ساحل دریای مدیترانه به شهر انکاکیه می‌انجامید که آخرین منزل راه زمینی بود.‌