با اذان انس گرفته‌ام

علی‌اصغر اسفرامه، اهل خدابنده زنجان است و سال79 به تهران آمد و در شهرداری مشغول به‌ کار شد. اکنون سال‌هاست هر روز صبح جارو به‌دست می‌گیرد و معابر محله جمالزاده را نظافت می‌کند. خوش‌اخلاق است و به واسطه همین ویژگی‌اش اهالی محله دوستش دارند و بچه‌ها عمو رفتگر صدایش می‌کنند. آنقدر به کارش تعهد دارد که با وسواس کوچه‌ها را جارو می‌کند و می‌گوید: «دوست دارم همه‌جا تمیز باشد. شهر مال ماست و نباید آن را کثیف کنیم. آرزو دارد شهروندان در نظافت و پاکیزگی شهر کوشا باشند و زباله‌ها را در معابر و جوی‌های آب رها نکنند.» علاوه‌بر حوزه ماموریتش اگر زباله‌ای در معابر ببیند براساس تعهدش آنها را برمی‌دارد و داخل سطل زباله می‌اندازد. این بابای پاکبان در کنار این شاخصه‌ها، ویژگی دیگری هم دارد که سبب محبوبیتش در محله جمالزاده شده است. او صدای خوبی دارد و به وقت اذان دست از کار می‌کشد و اذان می‌گوید. لهجه آذری او بر دلنشینی نوای اذان می‌افزاید و اهالی به‌محض شنیدن بانگ اذان بیرون می‌آیند و او را تماشا می‌کنند. اسفرامه می‌گوید: «سواد زیادی ندارم اما پدر و مادرم از کودکی نماز و اذان را یادم داده‌اند و وقتی اذان می‌گویم آرامش می‌گیرم.» او هر روز قبل از شروع به‌کار وضو می‌گیرد و در هنگام نظافت معابر هم مدام صلوات می‌فرستد و می‌گوید که این کار باعث برکت رزق و روزی می‌شود. اسفرامه از ساعات کارش برای انجام امور شخصی استفاده نمی‌کند و می‌گوید که ساعت نماز و ناهار داریم و از همین فرصت استفاده می‌کنم و اذان می‌گویم و از این بابت عذاب‌وجدان ندارم. کودکان و نوجوانان محله جمالزاده با نوای اذان پاکبان محله انس گرفته‌اند و او گاهی اوقات با صبر و آرامش کنار پیاده‌رو می‌نشیند و اذان گفتن را به آنها می‌آموزد.