زیر و زبر

بهروز رسایلی

اهمیت ویژه دربی تهران در آن است که خیلی مواقع به کمک این بازی می‌توان راه 100ساله را در یک شب طی کرد. در حقیقت، دربی یک میانبر تاریخی است؛ مسابقه‌ای که خیلی مواقع برای بازیکنان گلزن تبدیل به رخدادی فراموش‌نشدنی می‌شود و گاهی هم روزگار مربیان را تغییر می‌دهد. این دقیقا همان اتفاقی است که در صدمین دربی پایتخت رخ داد؛ مسابقه‌ای که قضاوت‌ها را در مورد یحیی گل‌محمدی و ریکاردو ساپینتو دگرگون کرد.

  وقتی یحیی شجاع می‌شود
با اینکه پرسپولیس در 3بازی آخرش تنها با یک هافبک دفاعی به میدان رفته بود، کمتر کسی تصور می‌کرد یحیی گل‌محمدی در دیدار با تهاجمی‌ترین تیم لیگ هم همین استراتژی را اتخاذ کند. به همین دلیل وقتی ترکیب ابتدایی سرخپوشان اعلام شد، خیلی‌ها تعجب کردند. سینا اسدبیگی نیمکت‌نشین شده بود تا سروش رفیعی به میدان برود. دقایق ابتدایی بازی و همزمان با اوج‌گیری فشار استقلالی‌ها، تردیدها در مورد اینکه آیا یحیی تصمیم درستی گرفته یا نه بیشتر هم شد، اما در نهایت پرسپولیس مزد جسارت کادرفنی‌اش را گرفت و بازی را برد. در این مسیر، تعویض‌های مؤثر گل‌محمدی هم دخیل بود. او که معمولا به دیر تعویض کردن شهرت دارد و این مورد به‌عنوان یکی از نقاط ضعفش به‌شمار می‌آید، در بازی یکشنبه خرق عادت کرد و بین دو نیمه عیسی آل‌کثیر را به جای مهدی عبدی به میدان فرستاد. این بازیکن هم فقط 5دقیقه بعد از حضور در زمین پاسخ اعتماد کادرفنی را داد و تنها گل بازی را به ثمر رساند. در حقیقت می‌توان گفت غیراز تدابیر فنی و مخصوصا عبور پرسپولیس از پرسینگ وحشتناک استقلال، یحیی گل‌محمدی چهره‌ای جسور و شجاع از خودش در این بازی نشان داد و علیه برخی کلیشه‌ها و تصوراتی که در موردش به‌وجود آمده بود، شورید.

  ساپینتو، جنجال و دیگر هیچ
اگر به یاد داشته باشید استقلال تا بازی برگشت با سپاهان هرگز تیم قابل تقدیری ارزیابی نمی‌شد. زمانی که آبی‌ها در برابر تیم اصفهانی دبل کردند، فشار روی ریکاردو ساپینتو به حداکثر رسیده بود. خیلی‌ها عقیده داشتند این مربی غیراز جار و جنجال، کار دیگری انجام نمی‌دهد. فوتبالی هم که آن روزها استقلال بازی می‌کرد، چیز دندان‌گیری نبود. با این حال بلافاصله بعد از آن مسابقه همه‌‌چیز تغییر کرد و ساپینتو توانست با بردهای پیاپی و نیز نمایش‌های جذاب، از خودش اعاده حیثیت کند. حالا اما دربی تهران در کارنامه سرمربی پرتغالی، یک بازگشت به عقب بزرگ تلقی خواهد شد. حقیقت آن است که برنامه‌های فنی و تاکتیکی ریکاردو در این بازی به جایی نرسید. او ابتدای مسابقه بی‌جهت ارسلان مطهری را روی نیمکت نشاند و پرسپولیسی‌ها را از تحمل فشار حضور بهترین گلزن استقلال در دربی‌ها معاف کرد. در نیمه دوم هم تنها حربه ساپینتو برای جبران گل عقب‌افتاده، استفاده از توپ‌های بلند بود که این شیوه نمی‌توانست در برابر پرسپولیس مؤثر باشد. انگار ساپینتو از یاد برده بود سرخپوشان علیرضا بیرانوند را درون دروازه دارند و از 2مدافع میانی بلندزن مثل مرتضی پورعلی‌گنجی و گئورگی گولسیانی سود می‌برند. در نهایت تنها تصویری که از ساپینتو در پایان دربی صدم به جا ماند، نزدیک شدنش به پیام حیدری و توهین او به داور شهرآورد بود که البته ممکن است برایش تبعات سنگینی به همراه بیاورد.