نقصان مدیریتی در موضوع آلودگی هوا

آلودگی هوا در کلانشهرهای کشور دیگر به نقطه‌ای رسیده است که گاه تنها چند روز در سال مردمان ساکن در شهرهای بزرگ ایران رنگ آبی آسمان را شفاف و بدون دود می‌بینند. دلیلش چیست؟ هیچ‌یک از دستگاه‌ها و وزارتخانه‌ها به تکالیف خود در موضوع آلودگی هوا عمل نمی‌کنند. سازمان حفاظت محیط‌زیست هم که ناظر اجرای قانون هوای پاک است بارها اعلام کرده که زورش به دستگاه‌های دیگر حتی خودروسازهایی که بیشترین سهم در آلایندگی را دارند نمی‌رسد. تصور کنید، سازمان حفاظت محیط‌زیست در قالب معاونت ریاست‌جمهوری نمی‌تواند دستگاه‌ها را ملزم به اجرای کامل قانون هوای پاک کند. یعنی دستگاه‌های مسئول اصلا توجهی به اجرای این قانون ندارند. سال1396 زمانی که قانون ملی هوای پاک تصویب شد، 23دستگاه و وزارتخانه مختلف کشور مکلف به اجرای کامل وظایف خود در اجرای این قانون مهم شدند. همزمان با تصویب این قانون بود که امید مردم به تنفس هوای پاک و جان نباختن شهروندان ایرانی به‌دلیل هوای آلوده افزایش یافت. اما حاصل این امید چه بود؟ آلودگی بیشتر و تنگی نفس و مرگ بیشتر به‌دلیل شدت یافتن آلودگی هوا، چرا؟ چون دستگاه‌های مختلف و وزارتخانه‌های مسئول نتوانسته یا نخواسته‌اند که به 112 اقدام در 34ماده موجود در این قانون عمل کنند. گزارش دیوان محاسبات کشور از اجرای قانون هوای پاک می‌گوید: وزارتخانه‌های جهادکشاورزی، نفت، دادگستری، راه وشهرسازی، صمت، بهداشت، کشور و شهرداری‌ها و سازمان حفاظت محیط‌زیست تنها اندک وظایفی از تکالیف قانونی خود را در کاهش آلودگی هوا انجام داده‌اند. ۷دستگاه هم در سال۱۴۰۰ اقدام خاصی نداشته‌اند. تنها 10اقدام از 112اقدام موجود در قانون هوای پاک انجام شده و مابقی یا اجرا نشده‌ یا ناقص اجرا شده‌اند. پس می‌توان نتیجه گرفت اجرای به موقع حتی قانون هم برای برخی دستگاه‌ها لااقل در موضوع آلودگی هوا شوخی است. در نتیجه هر سال همچون سال‌های قبل آلودگی هوا بلای جان شهروندان ایرانی می‌شود.