بورس بینالملل فقط روی کاغذ؟
بیش از یک دهه است که طرحهای اولیه تاسیس بورس بینالملل در ایران نوشته شده اما در این مدت هرگز زمینه تاسیس چنین بورسی فراهم نشده زیرا زیرساختهای اجرایی تاسیس چنین بورسی با توجه به ساختار بسته و محدودیتهایی پیش روی اقتصاد ایران وجود ندارد و بورس بینالملل صرفا به یک کلمه جذاب تبدیل شده که هر از چندگاهی یکی از مدیران با وعده تاسیس آن برای خود جذابیت ایجاد میکند.
در تازهترین رویداد قرعه به نام حجتالله عبدالملکی، دبیر شورایعالی مناطق آزاد تجاری افتاده و این بار او وعده داده بهزودی بورس بینالملل تاسیس خواهد شد. با وجود چنین وعدهای باید به چند نکته توجه کرد. اول اینکه حتی درصورت تاسیس چنین بورسی، این بازار نمیتواند ویژگیهای اصلی یک بورس بینالمللی و حتی منطقهای را داشته باشد.
بهطور کلی برای اینکه یک بورس بینالمللی باشد اولا باید برخی شرکتهای خارجی در این بورس فهرست یا اصطلاحا لیست شوند و دوم اینکه شرکتهای داخلی که سهامشان در این بورس عرضه میشود باید استانداردهای بینالمللی را رعایت کنند. بهطورمثال صورتهای مالی این شرکتها باید مطابق با استانداردهای بینالمللی منتشر شود و این شرکتها باید اصول حاکمیتی شرکت را نیز رعایت کنند.
صرفنظر از این موضوع تاسیس چنین بورسی نیازمند ارتباطات پولی و مالی بینالمللی است که فعلا محدودیتهایی دراینباره وجود دارد. ضمن اینکه باید توجه کرد که اصل اول بینالمللی شدن یک بورس درجه باز بودن اقتصاد است و اقتصاد ایران طبق تعاریف اصلی اقتصاد بهاندازه کافی چنین ویژگیای را ندارد.