اینجا «مِرگ» است نه «مَرگ»!
چند روایت معتبر درباره نام روستایی در قزوین که خوانش اشتباه آن باعث نقل شایعاتی شده است
راحله عبدالحسینی-روزنامهنگار
تابلوی روستا مدتی است تغییر کرده و «مردآباد» را نشان میدهد. اما نهتنها در زبان اهالی روستا، بلکه در شبکههای اجتماعی هم برای یادکردن این روستا همان نام قدیمی شنیده و خوانده میشود: روستای «مِرگ»! روستایی در بخش الموت غربی شهر قزوین که نخست با نامش و بعد آبشار، 2رودخانه، باغهای میوه و مه رؤیایی بر فراز خانههایش مشهور است؛ نامی که با خوانش نادرست روستای «مَرگ» خوانده شده و بر همین اساس داستانها و شایعاتی هم درباره آن رواج پیدا کردهاست. در گفتوگو با اعضای شورای روستا و اهالی از وجه تسمیه، قدمت و خواسته اهالی روستا باخبر شدیم.
به مِرگ دعوتید!
کافی است برای سفر به یک روستای خوش آبوهوا و بکر در فضای مجازی گشتی بزنید. حتما با صفحههایی که شما را به «مَرگ» دعوت میکنند روبهرو میشوید. همینجا برای همیشه شما را به مِرگ دعوت میکنیم. یکی از اعضای شورای روستا درباره وجه تسمیه نام روستا به همشهری میگوید: مِرگ در زبان کردی بهمعنای جلگه و سبزهزار است. فرامرز مرادی ادامه میدهد: اجداد ما که از قبایل بهتویی شیراز بودند، در دوره زندیه از شیراز تبعید شدند و به سرپرستی 2برادر به نامهای خدامراد خان و علیمراد خان به این روستا آمدند و نخستین ساکنان روستا بودند. این قوم اصالت کردی داشتند و همانطور که در کتاب «قوم کرد و پراکندگیهای آن در ایران» نوشته حاج حیدر بهتویی آمده، اصالتشان به کرمانشاه بازمیگردد. با گذشت سالها و وصلت با اقوام فارس، اهالی روستا با زبان کردی بیگانه شدند و امروز همگی به زبان فارسی صحبت میکنند.
داستانهای عجیب و نادرست
روایتهای عجیب و غریب درباره روستا به نیمقرن پیش برمیگردد؛ روزگاری که تابلوی مِرگ بدون علامت کسره در ورودی روستا نصب شد و تازهواردهایی که از تلفظ صحیح این نام بیخبر بودند، نام روستا را مَرگ خواندند. شایعههایی هم در گرفت. فرامرز مرادی در اینباره میگوید: میگفتند در زمان مغول اینجا قتل و خونریزی زیادی شد و هرکس به روستا میرفت، کشته میشد و برای همین اسم روستا را گذاشتند مَرگ! متأسفانه روایتهای دروغین هنوز هم در صفحههای مجازی دیده میشود.
ماجرای تغییر نام روستا
خوانش نادرست و روایتهای ترسناک باعث شد تا سال1365 نام روستا به «مردآباد» تغییر کند. میلاد مرادی، یکی از ساکنان روستا به همشهری میگوید: آن سال نام روستای «سیاه دشت» در بخش الموت شرقی به «رجاییدشت» و نام روستای «مِرگ» در بخش الموت غربی به «مردآباد» تغییر کرد، اما تابلوی ورودی روستا همان مِرگ باقی ماند. فرامرز مرادی، عضو شورای روستا هم در اینباره میگوید: اسم روستا بین مردم و تابلو همان بود، فقط مهر شورای روستا برای مکاتبههای اداری به مردآباد تغییر کرد. مهران مرادی، یکی دیگر از اهالی روستا، از درخواست اهالی روستا برای بازگشت تابلوی روستا به همان نام قبلی میگوید: نام روستا اصالت دارد و معنای زیبایی را تداعی میکند.
زنبورداری، کشاورزی و باغداری
52خانوار در مِرگ سکونت دارند. 8خانوار به زنبورداری مشغولند و دیگر روستاییان با دامپروری، کشاورزی و باغداری روزگار میگذرانند. بیشتر تولیدات باغی هم شامل گیلاس، گردو و انگور است.فرامرز مرادی در ادامه از سیاستهایی برای حضور دائمی همه روستاییان در روستا اینطور میگوید: مقاومسازی خانهها و ساختوسازهای دوطبقه در روستا رونق گرفته و برای اشتغالزایی به حمایت نیاز داریم.
رونق گردشگری با راهاندازی بومگردی
با داشتن جاذبههای گردشگری، اهالی خواستار راهاندازی بومگردی در روستا هستند. میلاد مرادی میگوید: گردشگران در فصل بهار برای دیدن آبشار به روستا میآیند، اما چون امکاناتی برای اقامت در روستا نیست، چند ساعت بعد بازمیگردند. در ماههایی هم که آبشار آب ندارد، میزبان صخرهنوردان و سنگنوردان هستیم. سرمایهگذاری برای حضور گردشگران رونقی به کسبوکار روستاییان و اشتغالزایی میدهد. اهالی معتقدند این روستا با داشتن 2رودخانه در قسمت شرقی و غربی، یک آبشار و قرارگرفتن در دامنه سرسبز کوه، مستعد سرمایهگذاری برای راهاندازی تلهکابین و جذب گردشگر است. چشماندازی از الموت نیز از بالاترین نقطه روستا به چشم میخورد.