پایان دهه1390و آغاز ۱۴۰۰ و روی کار آمدن دولت سیزدهم، به تغییرات گسترده مدیریت ارشد انجامید. در نخستین جشنواره‌ای که محمد خزاعی به‌عنوان رئیس سازمان سینمایی برگزار کرد، بیشتر فیلم‌ها محصول دولت قبل بودند. خزاعی که خود تجربه دبیری جشنواره فجر را داشت، در برپایی نخستین جشنواره دولت جدید کوشید تا دریچه‌های محدودشده به‌واسطه همه‌گیری کرونا را بگشاید و در شرایطی که هنوز خطر برطرف نشده بود، ولی با آمدن واکسن، مدیریت شده بود، جشنواره به لحاظ تعداد فیلم و نحوه برگزاری به شکل معمول و متداولش بازگشت.
خزاعی و همکارانش فرصتی برای به ثمر نشاندن ایده‌هایشان در قالب فیلم‌های پذیرفته‌شده در جشنواره ۱۴۰۰ را نداشتند و نفس برگزاری در شرایطی که اکران عمومی هم عملاً 2سال به کما رفته بود، بیش از هر چیز دیگر اهمیت داشت. جشنواره برای بازگشت به شرایط عادی هنوز با مشکلاتی مواجه بود. محدودیت‌های کرونایی نیز همچنان برقرار بود. نشانه‌های تغییر سیاست‌ها هم گرچه مشاهده می‌شد، اما هنوز خیلی فرصت و امکان نمود نداشت. آنچه همچنان برقرار مانده بود سنت ایجاد شده در جشنواره‌های دهه1390بود؛ اینکه فیلم اولی‌ها را باید جدی گرفت و مقدم فیلمسازان تازه‌نفس را گرامی داشت.
کلمه‌ها و ترکیب‌های تازه
در همینه زمینه :
