باوجود برخی نشیب‌ها، جشنواره فیلم فجر در دهه1380فرازهای خوبی هم دارد و دست‌کم ازنظر حضور کارگردانان صاحب‌نام، نمایش فیلم‌های خوب و ظهور چهره‌های جدید در شاخه‌های مختلف سینما به‌ویژه درزمینه کارگردانی و بازیگری نمره قبولی می‌گیرد؛ البته این موفقیت پیوسته نیست و چه‌بسا در یک حرکت سینوسی اتفاق می‌افتد، اما بااین‌حال هنوز سینمای ایران مخاطبانی دلداده داشت و همچنان در ترکیب عشق آنها به سینما و رقابت فیلم‌های خوب از کارگردانان شناخته‌شده و جوانان مستعد، زمستان برفی گرم می‌شد و کماکان صف سینما، دلپذیرترین نوبت و معطلی صف‌های عالم بود.
جشنواره فیلم فجر در آغاز دهه1380و در بیستمین دوره، یکی از بهترین سال‌هایش را سپری می‌کند و حضور فیلمسازانی چون ناصر تقوایی، کیانوش عیاری، ابراهیم حاتمی‌کیا، رسول صدرعاملی، بهمن فرمان‌آرا، داریوش مهرجویی، رسول ملاقلی‌پور، فریدون جیرانی، علی ژکان، سیروس الوند، ابوالحسن داوودی، مرضیه برومند و... بر اعتبار جشنواره می‌افزاید؛ ضمن اینکه این حضور صرفاً در حد آوازه نیست و برخی از این فیلمسازان، فیلم‌هایی در حد نام خود هم ساخته‌اند؛ ازجمله فرمان‌آرا با «خانه‌ای روی آب»، تقوایی با «کاغذ بی‌خط»، حاتمی‌کیا با «ارتفاع پست»، جیرانی با «شام آخر»، صدرعاملی با «من ترانه 15سال دارم»، داوودی با «نان عشق و موتور 1000».
دوره بیست‌ویکم فیلم فجر اگرچه در مقایسه با اعتبار نام فیلمسازان و کیفیت فیلم‌ها و حضور آثار شاخص، به پای دوره قبلی نمی‌رسد و از قضا خبر چندانی از سانس فوق‌العاده نیست، اما به‌هرحال حضور آثاری چون «اینجا چراغی روشن است» (رضا میرکریمی)، «شب‌های روشن» (فرزاد مؤتمن)، «فرش باد» و «گاهی به آسمان نگاه کن» (کمال تبریزی) چراغ جشنواره را روشن نگه می‌دارد، ولی روشنایی بیشتر از آن 2فیلم و فیلمساز دیگر است؛ یک فیلم‌اولی به نام اصغر فرهادی با «رقص در غبار» و فیلم‌کالت «نفس عمیق» به کارگردانی پرویز شهبازی.
بیست‌ودومین دوره فیلم فجر پرشورتر از دوره قبلی برگزار می‌شود و حضور چهره‌هایی چون مسعود کیمیایی با «سربازهای جمعه»، داریوش مهرجویی با «مهمان مامان»، عزیزالله حمیدنژاد با «اشک سرما»، احمدرضا درویش با «دوئل»، اصغر فرهادی با «شهر زیبا»، رسول ملاقلی‌پور با «مزرعه پدری» و کمال تبریزی با «مارمولک» گرمابخش جشنواره هستند. حمید نعمت‌الله هم که با «بوتیک» در بخش فیلم‌های اول و دوم، پدیده و غافلگیری این دوره است. همچنین باید به ظهور شهرام مکری به‌عنوان استعدادی جوان اشاره کرد که با فیلم کوتاه «توفان سنجاقک» توجهات را جلب می‌کند.
شروع و پایانی درخشان و میانه‌ای متوسط
در همینه زمینه :
