قابِ انقلاب
جمعیت خاطر
حمیدرضا محمدی
قاب‌های انقلاب بسیارند و بی‌شمار؛ عکس‌هایی که خاطره ساخته‌اند و در خاطر همه جاخوش کرده‌اند و حالا می‌شود با همه‌شان خاطره‌بازی کرد و رفت به آن روزها. تصاویر ثبت‌شده عکاسان ایرانی و خارجی که برخی‌شان آنقدر در همه این 4 دهه، دست‌به‌دست چرخیده که بعضاً نام خالق‌شان گم و فراموش شده است. و ما، در چهل‌وچهارمین فجر آن پیروزی، چندتایی از شناسنامه‌دارهایشان را برگزیده‌ایم. آنهایی که دست‌کم می‌دانیم آفریننده‌شان چه کسانی هستند تا به قدر وسع بکوشیم و سری بگردانیم در لابه‌لای خاطرات مصور انقلاب قرن.
هفته‌ها و روزهای آخر، جمعیت فراوان بود؛ آنقدر فراوان که سبب خاطر جمعی مردم شده بود و دیگر خیال‌شان داشت راحت می‌شد که کار رژیم تمام است و همین‌روزها باید جشن آزادی بگیرند. و این همه محصول استقامت‌ورزیدن‌شان بود. با آنکه گلگون‌کفنانی که در این راه، تقدیم آرمان مقدس خود کردند، کم نبودند، اما با حفظ اتحاد و اتفاق، خود را به زمستان 1357رسانده بودند تا سرانجام دیو روسیاه استبداد را فروبریزانند و درهم‌بپاشانند. این تصاویر خیلی حرف دارند برای گفتن؛ عکس بزرگ با افق دید محو که انبوه مردم با تک‌تصویر امام در میانه جمعیت را نشان می‌دهد، راوی محبوبیت رهبر انقلاب است که عباس عطار انداخته و عکس راست که مریم زندی ثبت کرده است، با آن دیوارنوشته مرگ بر شاه و عابر بی‌تفاوت، شاید قرار است پایان دیکتاتور و تنهایی‌اش را نشان دهد.
