کدام قاعده؟ کدام بازی؟

روح‌الله سهرابی-مدیرکل نظارت سازمان سینمایی

تحریم یعنی مبارزه نرم! گویا تعدادی اندک از سینماگران فرصت جشنواره را مغتنم شمرده و با بهره‌جویی از آن وارد ژست تحریم و به‌عبارت بهتر، مبارزه نرم شده‌اند! این رویکرد چنانچه انتخاب از روی اختیار باشد به‌خودی خود بلااشکال است، اما ناگزیر ملاحظات و قواعد بعدی را به‌دنبال خواهد داشت! اصلی‌ترین ملاحظه و قاعده این تحریم و مبارزه آن است که مادامی که جمهوری اسلامی برقرار و چراغ سینمایش روشن است و جشنواره فیلم فجر در دایره فرهنگی و هنری‌اش برگزار می‌شود نه باید فیلمی بسازند یا بازی کنند و نه در جشنواره‌ای شرکت کنند. یکی از بارزترین وجوه رسانه‌های فراگیر امروز، تاریخ‌نگاری آنهاست. رسانه‌ها ثبت و ضبط می‌کنند و برای مردم به یادگار می‌سپارند. انگشت‌شمار اسم‌هایی که به‌عنوان تحریم‌کنندگان سینما و جشنواره فیلم فجر اعلام موضع کردند به یاد داشته باشند که نامشان در حافظه جمعی و فردی مردم این سرزمین حک خواهد شد تا گذر زمان سنگ‌محکی باشد برای سنجش عیار ادعایشان!
چنین مبارزانی چنانچه به راهی که در پیش گرفته‌اند معتقد و به عهد خود پایبند باشند، لاجرم باید بر سر این تصمیم باقی بمانند و مادامی که نظام جمهوری اسلامی برقرار است از هرگونه حضور در شئون مختلف سینمای ایران اعم از پشت دوربین، جلوی دوربین، پس تولید و... خودداری کنند. مردم منتظر روزها، ماه‌ها و سال‌های پیش‌رو هستند تا این ادعای بزرگ را راستی‌آزمایی کنند! با وجود اینکه تحریم چهل‌ویکمین جشنواره فیلم فجر شکست سختی خورد، اما از این پس همه ما نظاره‌گر رفتار آنانی هستیم که بر طبل این مبارزه کوبیدند!