گفت‌وگو
نگاه تحقیرآمیز محمدرضا پهلوی به زنان
«لاله افتخاری » رئیس هیأت اندیشه‌ورز بانوان قرآنی کشور معتقد است زنان در رژیم پهلوی از اقشار آسیب‌پذیر جامعه بودند. او می‌گوید:«رویکرد رژیم پهلوی استفاده ابزاری از زنان و نمایش آنان در جامعه بود و این نگاه تحقیرآمیز رژیم پهلوی به زنان براساس اسناد و مدارک کاملا مشخص است. در این دوران از زنان در سینما و مجلات و تلویزیون استفاده تبلیغاتی و ابزاری می‌شد و همین برخوردها به‌شدت به هویت زنان خدشه وارد کرده بود.
براساس اسناد و مدارک در دوران سلطنت رژیم پهلوی در زندگی فردی و اجتماعی زنان ایران وقایع و حوادث بسیاری رخ داد و در این سال‌ها تجددگرایی و سنت‌گرایی حول محور حقوق زن برای نخستین بار در تقابل آشکار با یکدیگر قرار گرفتند.» افتخاری به زن اول کشور در آن دوران اشاره می‌کند و می‌گوید:« از دیگر رویکردهای رژیم پهلوی استفاده ابزاری از زنان و نمایش عریان آنان در جامعه بود به‌طوری‌که براساس شواهد و اسناد موجود، خود فرح پهلوی به‌عنوان زن اول کشور در آن دوران تحت یک نگاه فرومایه خاندان شاهنشاهی قرار داشت، به‌طوری‌که براساس خاطرات بیان شده توسط خود او تنها به‌دلیل فرزندآوری در این خانواده جای داشت و ازدواج با او تنها به همین دلیل بوده است.» او در مورد نگاه تحقیرآمیز مسئول اول کشور ایران به زنان با استناد به یک مصاحبه او با خبرنگار خارجی اظهار کرد:«شاه ملعون در این مصاحبه‌گفته بود که عقل زنان به‌طور کلی ناقص‌تر از مردان است و همچنین در پاسخ به سؤال خبرنگار در مواجهه با این سؤال که آیا فرح دیبا جانشین اوست یا خیر، هیچ پاسخی نداد.» رئیس هیأت اندیشه‌ورز بانوان قرآنی کشور درباره وضعیت تحصیلی زنان و دختران در آن دوران با وجود اقدامات عوامفریبانه فرح دیبا می‌گوید: «بسیاری از زنان و دختران محجبه از تحصیل محروم بودند و نرخ باسوادی در کشور براساس اسناد و مدارک بسیار پایین بوده است و سپاه‌دانش که در ظاهر یک حرکت برای باسوادی محرومان اما در باطن به‌دنبال آن بود که با فرستادن دختران به روستاها فرهنگ غربی و نحوه پوشش معلمان در روستاها، به‌عنوان فرهنگی عمومی مردم معرفی و جایگزین شود.»
در دوره پهلوی دوم، تلاش‌ها و تبلیغات بسیاری صورت گرفت تا نشان دهد زنان در ایران، نه‌تنها حق رأی دارند بلکه به مقام‌های رسمی نیز دست یافته‌اند. در حقیقت، شاه به‌رغم موافقت ظاهری با حضور اجتماعی زن به‌دلیل الزامات ناشی از مدرنیزه کردن کشور، به هیچ عنوان با حضور زنان در عرصه سیاست، موافقت نداشت! به‌گفته نیکی کدی: «شاه با وجود اینکه هیچ احترام خاصی برای زن‌ها قائل نبود، بعضاً تحت فشار سازمان زنان همسانی که به‌وجود آورده بود، فکر می‌کرد که تشویق زن‌ها به اشتغال در نیروی کار مملکت، می‌تواند در رشد اقتصاد ایران مؤثر بوده باشد.»
شاه با همه ادعاهایش در مورد تساوی زنان، در یکی از مصاحبه‌های خود نشان می‌دهد هیچ اعتقادی به توانایی زنان ندارد. وی با کمال گستاخی می‌گوید: «نمی خواهم بی‌ادب معرفی شوم، اما زنان به‌رغم آنکه قانوناً مساوی هستند، از نظر توانایی چنین نیستند. مثلاً هرگز از بین زنان، یک میکل آنژ یا باخ برنخاسته! من حتی یک آشپز خوب در بین زنان ندیده ام!»
