از دل برآمد و بر دل نشست

خواندن سرود برای تیم ملی فوتبال‌مان که در این دوره از مسابقات جام جهانی یکی از نمایندگان آسیا است، این روزها سر و صدای زیادی به پا کرده است. از انصراف علیرضا قربانی تا رونمایی از سرودی که سالار عقیلی خواند. اما در این بین خواننده‌ای مثل «علیرضا عصار» مانند دیگر خواننده‌ها منتظر اراده و سفارش دیگران نماند و فقط برای دل خودش و به عشق ایران برای این تیم ملی فوتبال کشورمان قطعه‌ای ارائه کرد. اجرای سرود به نام ایران و ایرانی حتما برای هر خواننده‌ای در کشور، افتخار است و حالا که این افتخار نصیب عصار شد، او را به «چهره خوش‌حال» این هفته ما تبدیل کرد.

 قطعه اصلی و رسمی جام جهانی به نام «یازده یار» که اجرایش به سالار عقیلی سپرده شده بود و در مراسم بدرقه تیم ملی رونمایی شد، قطعه موفقی نبود و مورد اقبال قرار نگرفت. برای مایی که امیدی به شنیدن و داشتن قطعه‌ای مناسب با حال و هوای فوتبال نداشتیم انتشار قطعه «من ایرانی‌ام» علیرضا عصار خبر خوب و خوشحال کننده‌ای بود. به ویژه که کار غیرسفارشی و دلی طعم و مزه دیگری دارد.

 اجرای یک قطعه  مناسب حال و هوای روز جامعه و برای موضوع جوان‌پسندی مثل ورزش و به وی‍ژه  فوتبال توسط علیرضا عصار که از خوانندگان نسل اول موسیقی پاپ محسوب می‌شود، اتفاقی است که نشان می‌دهد او هنوز هم دوست دارد نسل جوان را با خود همراه کند و جایگاهی بین آنها داشته باشد. فارغ از کیفیت و استانداردهای قطعه «من ایرانی‌ام»، عصار با ارائه این قطعه نشان داد می‌خواهد خودش را همچنان در سطح اول موسیقی کشور حفظ کند.

 قطعه «یازده یار» سالار عقیلی بیشتر از اینکه با فوتبال و ورزش نسبتی داشته باشد، شبیه تیتراژهای تلویزیونی است و برای شنیدن در انتهای مجموعه‌های تاریخی ساخته «محمدرضا ورزی» مناسب است. اما قطعه «من ایرانی‌ام» که علیرضا عصار خوانده بهتر توانسته حال و هوای حماسی را در فضای ورزشی به نمایش بگذارد. ریتم و ترانه و موسیقی این قطعه بیش از اثر سالار عقیلی به دل و به فوتبال می‌نشیند.