در دادگاه اتهامات دیگران را هم می‌پذیرفتند

غلامحسین افشاری*

نوشتن در مورد مرحوم دکتر عباس شیبانی فقط در قلم شخصی مانند خود ایشان میسر است و به قول مرحوم علامه طباطبایی که شاگردانشان در مورد تفسیر اشعار خواجه حافظ از ایشان می‌پرسیدند، می‌فرمودند: حافظی باید که شرح اشعار حافظ را بتواند انجام دهد. طبق گفته مرحوم آقای حاج محمود پاکانی که از صلحای روزگار و از نزدیکان ایشان بودند و به گفته خود دکتر مرحوم پدرشان از صاحب منصبان و به قولی خان و مادرشان شخصی با تقوا و عارف مسلک و فرشته خو بوده‌اند و به‌خاطر دعای مادر که مرحوم آقای دکتر در خدمت به ایشان هیچ کوتاهی نداشته خداوند نظر خاصی به ایشان داشته است و به قول یکی از عمو زاده‌های آقای دکتر که گفته بودند عباس از کودکی و نوجوانی حقی برای خود قائل نبود و ریشه اصلی مبارزه با نفس که جهاد اکبر گفته می‌شود از نوجوانی خداوند به ایشان مرحمت فرمودند و به قول شاعردر جوانی پاک بودن شیوه پیغمبری است...ایشان همیشه طوری رفتار و سکوت می‌کردند که انگار نه انگار که مبارز بوده‌اند و هیچ وقت شخصا مسئله مبارزاتی و زندان رفتنشان را بازگو نمی‌کردند.
روزی از ایشان پرسیدم در زندان سخت‌ترین شکنجه چه بود گفتند برای من که لاغر بودم شلاق سخت بود ولی معمولا چون اتهامی که به من نسبت می‌دادند و من اتهامات بیشتری را به‌عهده می‌گرفتم دیگر جایی برای شکنجه نبود.
مهندس سحابی تعریف می‌کردند من شب‌نامه‌ای منتشر کردم و دستگیر شدم روز محاکمه آقای دکتر شیبانی در دادگاه حضور داشتند و چنان به قدرت و اقتدار حاضر شدند و گفتند این شب نامه را من منتشر کرده‌ام شما چرا برعهده می‌گیرید طوری که من یک لحظه باورم شده بود که نکند آقای دکتر منتشر کرده‌اند به هر حال در همه دادگاه‌ها تمام اتهامات را آقای دکتر شخصا به‌عهده گرفتند.
دکتر شیبانی مرد عمل بود و هر جا نیاز بود و احساس تکلیف می‌کردند در جهت اهداف انقلاب گام بر می‌داشتند.حتی یک‌بار هم گفتند اگر ضرورت داشته باشد من به‌جای ریاست دانشگاه یا وزارت کشاورزی درجایی دربانی کنم حتما این کار را انجام می‌دهم.