یادداشت
وقتی رهبرانقلاب فرمودند: «وای بر ما»
محسن مهدیان؛ مدیرعامل
یکم. خانواده رفوگران را خیلی‌ها به‌درستی به«خودکار بیک» و «مداد سوسمار نشان» می‌شناسند؛ خانواده‌ای که سالیان سال در حوزه تولید لوازم تحریر فعال بوده‌اند.
شاید تاریخی‌ترین بخش زندگی این خانواده مربوط به دادخواهی شان نزد رهبری انقلاب است؛ زمانی‌که به جهت فشار برخی سازمان‌های دولتی در حوزه تولید، مجبور شدند شکایتی به دفتر رهبری بنویسند. حضرت آقا نیز بعد از خواندن نامه رفوگران، به آقای ناطق نوری می نویسد: «خدا کند اینگونه که اینها(خانواده رفوگران) می‌گویند درست نباشد. والا وای بر من، وای برما. اگر این درست باشد، اگر این ظلم‌ها در کشور درست باشد در قیامت چه پاسخی خواهیم داد؟»
این ماجرا را آقای ناطق نوری مفصل در خاطرات خود آورده‌اند.
دوم. اخیرا در خبرها آمده بود که زمان صدور مجوزهای کسب وکار کاهش یافته و امضای طلایی حذف شده است. اتصال به درگاه ملی صدور مجوز و پنجره واحد یک جزء از بسته کلان بهبود محیط کسب وکار است. با این حال در همین مسیر نیز برخی نهادها به‌صورت آشکار کارشکنی می‌کنند. اجرای این قانون موجب تسهیل در صدور مجوزها است. دستگاه‌هایی که مانع شوند مجرمند؛ اما همچنان معدود نهادهای دولتی بی‌اعتنا به این قانون هستند.
سوم. اقتصاد تولید محور را کسانی می توانند پیش ببرند که به جهت نگرشی 2مسئله را با خود حل‌و فصل کرده باشند:
نگرش اول نگاه به حق الناس است. اینکه متوجه باشند چطور با مانع تراشی در مسیر کسب وکار، تولیدکننده و سرمایه‌گذار و کارگر و خانواده‌ها و همه کسانی که مستقیم و غیرمستقیم متصل به تولید هستند را تحت الشعاع قرار می دهند.
نگرش دوم نگاه جهادی به اقتصاد است. نگاهی که عملیات دشمن را در اقتصاد می‌بیند و تحلیل کلان از صحنه اقتصادی دارد. اقتصاد امروز صحنه یک جنگ آشکار است. ژنرال‌های امروز این مقاومت مقدس تنها و تنها تولید کننده‌ها هستند. مسئولی که چنین نگاهی به تولیدکننده نداشته باشد و او را مجاهد عرصه اقتصاد نداند، نمی‌تواند در این راه خدمت کند.
چهارم. در تعبیر رهبرانقلاب از «وای بر من» و «وای بر ما» دقیق شدید؟ این خاطره سطح و عمق ماجرا را نشان می دهد. مسئولی که سهمی در محیط کسب وکار و تولید دارد وقتی کار مردم عقب می‌افتد باید همین اندازه احساس درد کند. سخت نیست؛ به خود رجوع کند و قضاوت کند.
در این جنگ ترکیبی کسانی می توانند مدیر باشند که هم به جهت فردی خودساخته باشند و هم تحلیل کلان و متناسب با دشمنی‌های دشمن داشته باشند. فرقی نمی کند چه در اقتصاد، چه فرهنگ، چه رسانه و ... اینجا صحنه مجاهدت است.
