گزارش
نان با عطر مهربانی
«حاجی تاروردی» خیر و فعال اجتماعی محله علی‌آباد در‌نانوایی خود تنور همدلی را گرم نگه داشته است
رضا نیکنام-روزنامه‌نگار
شاید برای من و شما که ساکن این شهر هستیم جالب باشد که صاحب یک واحد نانوایی در یکی از محله‌های قدیمی جنوب تهران کلکسیونی متنوع از افتخارات و لوح‌های تقدیر و نشان‌های باارزش از ارگان‌ها و نهادهای مختلف بابت امور خیریه و عام‌المنفعه دارد.«حاجی تاروردی» سال‌ها قبل بانی و مجری کمپین و طرح «نان با عطر مهربانی» در منطقه١٦ بوده و اکنون نیز با همراهی اعضای انجمن محلی و جمعی ازز بازاریان و دانشگاهیان و نیکوکاران بیش از ١٠٠ خانواده نیازمند را از سراسر تهران، به‌ویژه محله‌های کم‌برخوردار جنوب شهر تحت پوشش قرار داده است.
تاروردی از اینکه مورد لطف پروردگار قرارگرفته تا بخشی از نان مورد نیاز اقشار ضعیف و کم‌درآمد را تامین کند ابراز خوشحالی می‌کند. از همان روز اولی که طرح «نان با عطر مهربانی» را در واحد نانوایی‌اش راه انداخت مورد تشویق خانواده و اهل محل قرار گرفت. حالا مدت‌هاست که نان مورد نیاز سفره خانواده‌های تحت پوشش به شکلی آبرومندانه و محترمانه فراهم می‌شود. این خانواده‌ها هر روز به این نانوایی مراجعه و هر یک ٢٠قرص نان لواش و ٢قرص نان بربری دریافت می‌کنند.
یک دست صدا ندارد
حاجی تاروردی تلاش می‌کند که آدم‌های بیشتری را در ثواب کارهای خیر و عام‌المنفعه شریک کند، از اعضای انجمن محلی و سراهای محله گرفته تا کسبه و بازاریان. حتی در لیست همکارانش در امور خیرخواهانه، تعدادی از پزشکان، استادان دانشگاه، دانشجویان و حتی بانوان خانه‌دار تهرانی وجود دارند که هر کدامشان به وقتش برای گره‌گشایی از کار بندگان خدا اعلام آمادگی می‌کنند.
تاروردی با کمک دوستان و همکاران خیر و نیکوکار و با استفاده از ظرفیت‌های بومی و محلی مثل سرای محله و مدیریت محله علی‌آباد جنوبی یک انجمن خیریه محلی راه‌اندازی کرده‌اند تا در طول سال و در مناسبت‌های مختلف مثل ماه مبارک رمضان، نیمه‌شعبان و... به تعداد خانواده‌های نیازمند تحت پوشش سرای محله و نانوایی، سبد کالا و ارزاق ضروری تهیه کنند و آبرومندانه به‌دستشان برسانند. این فعال اجتماعی تأکید می‌کند که در انجام کارهای خیر همه با هم هستند چرا که از قدیم گفته‌اند یک دست صدا ندارد.
نان باکیفیت دست مردم می‌دهیم
بخش بعدی افتخارات حاجی تاروردی مربوط به امور صنفی است. او تاکنون در ٢جشنواره ملی نان و فعالان زنجیره آرد و نان کشور توانسته نشان و تندیس «نانوای برتر» استان تهران را از آن خود کند و‌همچنین در جشنواره ملی نان که در آخرین روزهای دی‌ماه سال١٤٠١ در شهر اصفهان با حضور نانوایان برتر از کل کشوربرگزار شد شرکت کرد و به‌عنوان «نانوای برتر» استان تهران و برای سومین مرتبه نشان با ارزش این جشنواره را بالای
سر برد.
یکی از کارهای جالب حاجی تاروردی‌شست و شوی هفتگی لباس کار همه همکارانش در خشکشویی محله است و هزینه‌اش را خودش تقبل می‌کند. او عقیده دارد که لباس تمیز و روشن کسانی که در نانوایی کار می‌کنند حس خوبی را، هم به مشتری‌ها منتقل می‌کند و هم به خودشان؛ این کار نوعی حرمت نگه‌داشتن نان است؛ برکت سفره خانه‌مان.
راه پدر
تاروردی اما خودش را نانوازاده‌ای می‌داند که به تاسی از حاج «قهرمان تاروردی» پدر مرحومش در پخت و رساندن نان به‌دست مردم همیشه نکاتی را رعایت کرده است.
او تعریف می‌کند: «پدر مرحومم وقتی از شهرستان به تهران آمد اول در کوره‌های آجرپزی مشغول به‌کار می‌شود و بعد از مدتی به‌دلیل علاقه به شغل نانوایی، یک مغازه در علی‌آباد می‌خرد و کارش را همانجا شروع می‌کند. او از همان موقع مشتری‌مداری را سرلوحه کارش قرار داده بود و به‌خصوص هوای فقرا و نیازمندان محل را داشت. یادم هست که هیچ‌وقت بدون وضو خمیر نمی‌گرفت و حین کار و زمان بیرون آوردن نان از تنور نانوایی ذکر صلوات در زبانش جاری بود. عقیده داشت که این آرد گندم و خمیری که تبدیل به نان می‌شود قداست بالایی دارد و باید از هر لحاظ طیب و طاهر باشد. من هم به‌عنوان عضو کوچکی از خانواده سال‌ها کنار پدرم شاگردی کردم تا چیزی یاد بگیرم. حالا من و همکارانم در این واحد نانوایی قبل از شروع کار وضو و بعد خمیر می‌گیریم و نان دست خلق‌الله می‌دهیم.»
یک درخواست از مسئولان
تاروردی درباره وضعیت کسب‌وکار و افزایش چشمگیر مشتری نانوایی‌ها نسبت به گذشته به نکاتی اشاره می‌کند: «گرانی برخی‌کالاها و اجناس مانند برنج، گوشت، مرغ، ماکارونی و... باعث شده تا مصرف نان بیشتر شود و اغلب خانواده‌ها به سمت غذاهای نانی رو بیاورند و به تبع آن نانوایی‌ها هم شلوغ‌تر شوند. در چنین شرایطی کاش سهمیه آرد اینگونه واحدهای تولیدی حداقل براساس تراکنش روزانه تعیین می‌شد تا شرمنده مردم نمی‌شدیم و می‌توانستیم تعداد قرص نان رایگان بیشتری تولید کنیم و به‌دست نیازمندان برسانیم.»
