«استقلال» کجاست؟

بهروز رسایلی

شروع با شکست؛ این داستان تکراری هر دو نیم‌فصل فوتبال ایران برای ریکاردو ساپینتو بود. سرمربی استقلال که در دیدار هفته اول لیگ در برابر سپاهان تن به باخت داده بود، از بازی برگشت در اصفهان هم دست خالی بیرون آمد تا مدافع عنوان قهرمانی یک گام بلند از تکرار این اتفاق دورتر شود. اگر شکست هفته اول به تازه‌وارد بودن این مربی و عدم‌اشراف او به شرایط فنی تیم جدیدش نسبت داده شد، در مورد شکست اخیر نمی‌توان چنین ارفاقی برای ساپینتو درنظر گرفت. حقیقت آن است که آنچه در اصفهان گذشت، شمار بیشتری از حامیان مربی پرتغالی را از او ناامید کرد.

دست خالی در برابر مدعیان
به‌طور قطع یکی از ضعیف‌ترین پارامترهای کارنامه چند ماهه حضور ساپینتو در استقلال، نتایج ضعیفی است که این مربی در مقابل رقبای مدعی به‌دست آورده. تنها میدان بزرگی که مرد پرتغالی دست پر از آن بیرون آمده، بازی با گل‌گهر بود که آن هم با یک پنالتی دقایق آخر به کام شد. در غیراین صورت او در دور رفت به سپاهان و تراکتور باخته و با پرسپولیس و فولاد مساوی کرده بود. در آغاز دور برگشت هم ساپینتو به همان روند ادامه داد و در برابر سپاهان متحمل شکستی دیگر شد. طبیعی است که با این روند نمی‌توان انتظار قهرمانی از استقلال داشت. تیمی که دنبال جام است، در مقابل حریفان نامدار باید نتایج بهتری به‌دست بیاورد.

شکستی که به حق بود
اگرچه سرمربی و برخی بازیکنان استقلال در نشست خبری بعد از مسابقه عقیده داشتند حق تیم‌شان شکست نبوده، اما ناظران منصف حکم به سزاواری سپاهان برای کسب هر 3امتیاز می‌دهند. حقیقت آن است که طلایی‌پوشان از همان ابتدای بازی دست برتر را داشتند و اگرچه شکنندگی آنها در خط دفاع گاهی موجب ایجاد موقعیت برای استقلال می‌شد (بهترین نمونه از این دست، موقعیت یامگا بود که با خروج شگفت‌انگیز نیمی از تیم سپاهان از جریان بازی به‌وجود آمد)، اما به‌طور کلی میزبان موقعیت‌های بهتری به‌وجود آورد و استحقاق بیشتری هم برای برد داشت. سرمربی استقلال می‌تواند از اشتباهات فردی دروازه‌بان و مدافعش روی 2گل سپاهان شاکی باشد، اما در این صورت باید به یاد بیاورد که تنها گل تیم او هم روی دفع ناقص میلاد زکی‌پور اتفاق افتاد.

دوسر باخت
آیا اخراج ریکاردو ساپینتو تصمیم درستی است؟ نمی‌دانیم. به‌طور کلی اما دفاع کردن از این مربی قدری دشوار شده است. تیم‌های قابل دفاع، اساسا یا باید خوب نتیجه بگیرند که در این صورت اسکوربرد از آنها پشتیبانی می‌کند، یا باید خوب فوتبال بازی کنند که در این صورت منتقدان و هواداران رنج حمایت از آنها را به جان می‌خرند. تیم ساپینتو اما هیچ‌کدام از این ویژگی‌ها را ندارد. استقلال فرهاد مجیدی اغلب فوتبال چشم‌نوازی بازی نمی‌کرد، اما طوری نتیجه می‌گرفت که جایی برای بحث نمی‌ماند. به هر حال او طلسم سال‌ها قهرمان نشدن آبی‌ها را شکست و بدون باخت، برای این تیم «جام طلایی» کسب کرد. در این صورت شما نهایتا می‌توانید فوتبال استقلال را نپسندید، اما بهانه‌ای برای انتقاد ندارید. تیم ساپینتو اما نه خوب بازی می‌کند و نه خوب نتیجه می‌گیرد. عقب‌افتادگی فاحش از کورس قهرمانی به جای خودش، اما در این فصل چند نمایش درخشان از این تیم در ذهن مخاطبان مانده است؟

تو «مدافع» واقعی هستی؟
روزهای برزخی سیاوش یزدانی، با اشتباه در نقش جهان کامل شد
سناریوی بازی مهم هفته اول دور برگشت بین سپاهان و استقلال، تشنه یک قربانی بزرگ بود و سیاوش یزدانی این مسئولیت را برعهده گرفت! مدافع میانی استقلال که گویا زندگی فوتبالی‌اش را برای همیشه باید به قبل و بعد از خدمت سربازی تقسیم کرد، در امتداد روزهای برزخی‌اش در آخرین دقایق این بازی مرتکب یک پنالتی ناشیانه روی شهریار مغانلو شد تا سپاهان گل دومش را بزند و هر 3امتیاز را در خانه نگه دارد؛ 3امتیازی که در معادلات قهرمانی بسیار اثرگذار است و بدون تعارف استقلال با از دست دادن آن کار بسیار دشواری برای تکرار عنوان قهرمانی خواهد داشت.
یزدانی در حالی مرتکب این اشتباه بزرگ شد که در این فصل جایی در معادلات فنی ریکاردو ساپینتو نداشته است. این اواخر حضور او در ترکیب آبی‌ها بیشتر از هر چیز دیگری به واسطه مصدومیت و غیبت عارف غلامی بوده است، اما یزدانی از این فرصت هم نتوانست به شکل ایده‌آل استفاده کند. او در مسابقات قبلی هم نمایش‌های چندان خوبی نداشت که همین مسئله، صدای انتقادها را از این بازیکن بالا برد. در حاشیه یکی از همین اعتراضات بود که یزدانی خطاب به یکی از طرفداران تیمش گفت: «شما هوادار واقعی نیستی»؛ حالا اما شاید بد نباشد یک نفر از یزدانی بپرسد آیا خود او در فرم و نسخه فعلی‌اش، یک «مدافع» واقعی است؟
سیاوش بعد از اتفاقات بازی با سپاهان از هواداران استقلال عذر خواسته؛ اتفاق خوبی است، اما کافی نیست. او بار دیگر مرثیه مفصلی در مورد دوران خدمت سربازی‌اش خوانده که دیگر واقعا برای کسی جالب نیست. خدا رحم کرد یزدانی 20ماه لب مرز خدمت نکرد، وگرنه احتمالا تا آخر عمر خاطره برای تعریف کردن داشت! هر چه هست او باید سریع‌تر خودش را جمع‌وجور کند و به سطح قابل دفاعی برسد. شنیده می‌شود قبل از مصدومیت غلامی، یزدانی حتی در فهرست مازاد قطعی ساپینتو هم بوده که برای این مدافع سابقا ملی‌پوش، یک سرشکسـتگی
 بزرگ است.