معاینه فنی درشکه‌ها

نصرالله حدادی | طنزپرداز و مجری تلویزیون

این‌روزها اگر از عمر خودروی شما 4سال گذشته باشد، باید حتما به مراکز معاینه فنی مراجعه کنید؛ در صورت دریافت مجوز لازم، حق تردد در شهر را خواهید داشت و در غیر این صورت، با عبور از برابر هر دوربین راهنمایی‌ورانندگی در سطح شهر، 50هزار تومان ناقابل برگه جریمه دریافت می‌کنید و چه‌بسا در صورت اعتنانکردن، ظرف یکی‌دو ماه، باید کل قیمت خودرو را به عنوان جریمه بپردازید تا باز هم مشمول جریمه شوید؛ چون نمی‌توانید معاینه فنی دریافت کنید! از سوی دیگر گفته شده است که متقاضیان طرح ترافیک (صدالبته واجدین شرایط) باید و حتما معاینه فنی ویژه دریافت کنند والّا دریافت طرح، بی دریافت طرح! نمی‌دانم عاقبت این طرح چه می‌شود و آیا با گرم‌شدن هوا، قوانین از شدت و حدت می‌افتند یا خیر اما وقتی به آن فکر می‌کردم، به یاد ده‌هاهزار موتورسیکلت متخلفان افتادم که در پارکینگ‌های راهنمایی‌ورانندگی خاک می‌خورند و صاحبان آنها، عطایشان را به لقایشان بخشیده‌اند و شده است «وبال گردن» مسئولان. و خدا نکند که این مسئله، گریبانگیر خودروها هم بشود. داشتم جراید 60 ـ50سال پیش را ورق می‌زدم که رسیدم به این خبر بسیار جالب و خواندنی و حیفم آمد که شما هم نخوانید و لبخندی بر لبانتان نقش نبندد: «از بامداد امروز ‍[چهارم مردادماه 1343] مأموران راهنمایی‌ورانندگی اجرای دستور رئیس‌پلیس را مبنی بر معاینه درشکه‌های تهران آغاز کردند و بر اثر اجرای این دستور، ده‌ها درشکه که فاقد برگه معاینه و صلاحیت کار بودند در میدان‌های شوش، راه‌آهن، پل امامزاده‌معصوم، لشگر، منیریه و خانی‌آباد متوقف گردیدند. به دنبال این جریان، امروز عده‌ای از درشکه‌داران و سورچی‌ها، یابوها و درشکه‌ها را در خیابان رها کرده و به شورای اصناف رفته و از طرف شورا به اداره پلیس نامه نوشته شد تا کمیسیونی برای رسیدگی به موضوع، تشکیل شود. رئیس و نایب‌رئیس درشکه‌داران گفتند که سورچی‌ها به عنوان اعتراض، یابوها را در خیابان رها کرده و از دادن آب و جو به حیوانات خودداری می‌کنند. آنها گفتند که افراد درشکه‌دار با نظر اداره راهنمایی‌ورانندگی مبنی به ادامه کار در حومه تهران موافقت دارند ولی چون اطمینان کافی از آینده خود ندارند، نمی‌توانند برای بهبود وضع درشکه‌ها مبالغی خرج نمایند. مقامات راهنمایی‌ورانندگی، امروز اعلام کردند که نظر مأموران سوای اصلاح وضع درشکه‌ها و رعایت بهداشت، چیز دیگری نیست و اگر قرار است درشکه در تهران کار بکند باید سالم و از لحاظ فنی بدون عیب و نقص باشد و اسب درشکه نباید بیمار و از لحاظ جسمی برای مردم ناراحت‌کننده باشد و سورچی‌ها باید لباس تمیز به تن داشته باشند و با وضعی ظاهر بشوند که موجب اکراه مردم و مسافر نگردند. مأموران راهنمایی می‌گویند از دو حال خارج نیست؛ یا درشکه برای صاحب آن درآمد دارد و یا ندارد؛ اگر ندارد، باید تعطیل کند و برود و اگر دارد باید در اصلاح وضع وسیله که با آن امرار معاش کرده و در شهر کار می‌کند، بکوشد». آخر یکی نبود از سورچی‌ها بپرسد حیوان‌های زبان‌بسته چه گناهی داشتند که از دادن کاه و جو و یونجه به آنها خودداری می‌کردید؟ خدا را شکر که خودروهای فرسوده، کاه و یونجه نمی‌خورند و اگر توقیف شوند، مراکز اسقاط وجود دارند اما نمی‌دانم چرا هر وقت گذرم به خیابان پانزده خرداد شرقی می‌افتد و درشکه‌های در حال تردد را با درشکه‌سواران شادان و خندان می‌بینم، این سؤال برایم پیش می‌آید: بالاخره خر و یابو و درشکه برای محیط‌زیست ضرر بیشتری داشتند یا خودروهای دودزای فعلی؟ شما چه فکر می‌کنید؟