نکته بازی/ اعصاب‌مان نمی‌کشد

هفته گذشته علی فتح‌الله‌زاده با حضور در یک برنامه تلویزیونی حسابی از خجالت مصطفی آجورلو در آمد. به سبک رایج فوتبال ایران، مدیرعامل فعلی شروع کرد به ویران کردن مدیرعامل قبلی و هر چه او باقی گذاشته را خرابه و تلی از بدهی‌های انباشته خواند. حالا اما آجورلو از خودش دفاع کرده و گفته حاضر است در همان برنامه تلویزیونی جواب اتهامات را بدهد. راستش شاید یک زمان پیگیری چنین مطالبی برای مردم جالب بود، اما الان دیگر واقعا اعصاب‌مان نمی‌کشد. به مرور زمان ثابت شده در فوتبال ایران هر مسئولی، مسئول قبلی را مقصر کم و کاستی‌ها می‌داند. فارغ از اینکه چه‌کسی درست می‌گوید، خروجی این سیستم آن است که کلا کاری از پیش نمی‌رود و هر روز درجا می‌زنیم. آقا اصلا هر دوی شما فلورنتینو پرس؛ بی‌خیال شوید لطفا!

شما نزدید به میله؟
از همان زمان که اظهارات عجیب نوئل لوگرائه علیه زین‌الدین زیدان منتشر شد، معلوم بود که رئیس فدراسیون فوتبال فرانسه دچار گرفتاری بدی خواهد شد. تمام فرانسه علیه آقای رئیس شورید، رسانه‌ها به او تاختند و کیلیان امباپه یادآوری کرد که زیدان مساوی کل فرانسه است. در نهایت لوگرائه ناچار به عذرخواهی شد، اما این مقدار کفایت نمی‌کرد و کمیته اجرایی فدراسیون، فعالیت آقای رئیس را به حالت تعلیق درآورد. توجه داشته باشید که نفر اول فوتبال در کشوری که طی 2 دوره اخیر جام‌جهانی به یک قهرمانی و یک نایب‌قهرمانی دست یافته، به‌دلیل اهانت به یک اسطوره برکنار می‌شود، هرچند ما اینجا مورد داریم که تیمش 6گل از انگلیس خورده، اما در تلویزیون با لحن طلبکارانه به مجری یادآوری می‌کند: «ما دو تا هم به میله زدیم!»

بالاخره «ساعاتی دیگر» شد یا نه؟
نمی‌دانیم الان که شما این مطلب را می‌خوانید بالاخره تکلیف کی‌روش روشن شده یا نه، اما تقریبا 2هفته پیش رسانه‌ها نوشته بودند او تا «ساعاتی دیگر» سرمربی قطر خواهد شد. به‌نظر می‌رسد این «ساعاتی دیگر» کمی به درازا کشیده و حتی آنقدر طولانی شده که مربی پرتغالی وسط راه یک سر هم به چین زده! بعد از موج فراگیر شایعات در مورد حضور کی‌روش در قطر، یک رسانه چینی از توافقات اولیه مربی پرتغالی با فدراسیون فوتبال این کشور خبر داد. ممکن است تا وقتی این نسخه از روزنامه راهی چاپخانه و بعد هم کیوسک‌ها می‌شود، کی‌روش حضور روی نیمکت یکی، دو تیم دیگر را هم تجربه کرده باشد. بالاخره کم کسی نیست که؛ با این همه جام و افتخاری که او به‌دست آورده، باید هم سرش دعوا باشد!