خانه مهربان دانشجویان خارجی

این روزها دانشگاه تهران و چند دانشگاه دیگر در ایران، به‌خاطر همدردی با مردم افغانستان و ارائه بورسیه‌های آموزشی به دختران محروم از تحصیل در این کشور، روی مهربان خود را به مردم شریف افغانستان و البته دنیا نشان داده‌اند. این دختران مظلوم به خاطر قانون جدید طالبان که تحصیل زنان در دانشگاه را محروم می‌کند از تحصیل بازمانده‌اند.
اما مهمان‌نوازی، که خصلت دیرینه ایرانی‌هاست، مدت‌هاست در محیط‌های ‌آموزش عالی ایران و به‌صورت مشخص دانشگاه تهران جریان دارد و دانشجویان خارجی زیادی، با خاطرات خوش از دانشگاه کهنسال تهران به کشورهایشان برگشته‌اند.
اخیرا، یادداشت یکی از دانشجویان چینی سابق این دانشگاه، در فضای مجازی دست به‌دست شده که در آن، توصیف‌های زیبایی از محیط این دانشگاه داشته است. او در این یادداشت، دانشکده ادبیات و علوم انسانی این دانشگاه را، به «آکادمی‌های آتن» در یونان باستان تشبیه کرده، جایی که علم امروز، در آن پا گرفت.
خانم هوانگ ژپنگ‌یی که در دانشگاه تهران ایرانشناسی خوانده به روابط مستقیم انسانی در این محیط اشاره کرده و آن را روشی بی‌نظیر برای جست‌و‌جوی دانش خوانده است. او نوشته که بعد از شنیدن صحبت‌های استادان کلاس، تازه بحث دوم در راهروها و محیط دانشکده شروع می‌شد و ایده‌های زیادی در این فضا رد و بدل می‌شد. او در این یادداشت نوشته است: «من استادان و دانشجویان را می‌دیدم که در راهروها می‌ایستادند و برای مدتی طولانی درباره مسائل آکادمیک با هم بحث می‌کردند. این بحث‌ها آنقدر طول می‌کشید که همه کلاس‌ها تعطیل می‌شد. زمان در اینجا واقعا بامعنی بود.»
او در بخش دیگری از نوشته خود، به زندگی آرام و ساده و البته پربار در دانشگاه تهران اشاره کرده و گفته است که تجربه حضور کوتاه اما پر ثمر او در این محیط آموزشی، در آینده زندگی آکادمیک او تأثیر عمیقی خواهد داشت.
و البته قرار داشتن دانشگاه تهران در قلب تهران و راسته کتابفروش‌ها، تجربه زندگی متفاوتی را هم برای او رقم زده بود؛ «بعد از کلاس‌ها، هر روز دور و بر میدان انقلاب پرسه می‌زدم و به کتاب‌فروشی‌های مختلف می‌رفتم. قبل از اینکه به چین برگردم، دوچمدان کتاب فارسی خریدم. آخر هفته‌ها به موزه‌ها و جاهای دیدنی زیادی در تهران می‌رفتم و همه اینها باعث شد که عاشق تهران شوم.»
این تجربه دلنشین از تحصیل و زندگی دانشجویی در تهران، منحصر به این خانم چینی نیست. دانشجویان خارجی زیادی که به ایران آمده‌اند، علاوه بر کوله‌باری از مسائل آکادمیک، تجربه دلنشین زندگی در ایران را هم با ‌خود به کشورهایشان برده‌اند.