• یکشنبه 16 اردیبهشت 1403
  • الأحَد 26 شوال 1445
  • 2024 May 05
یکشنبه 18 دی 1401
کد مطلب : 182140
+
-

کار بی‌کلام، یک ریسک است

آلبوم «زار» رونمایی شد

موسیقی
آلبوم «زار» رونمایی شد

نشست خبری آلبوم موسیقی «زار» که جدیدترین اثر تک‌نوازی «محسن نفر» است، به همراه رونمایی از این اثر با حضور معاون هنری سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران و مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری در حوزه هنری برگزار شد. به‌ گزارش همشهری، ابتدای این نشست میلاد عرفان‌پور، مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری بیان کرد: «در بین گونه‌هایی از هنر که در ایران رواج دارد و داشته، گونه‌هایی هستند که شناسنامه فرهنگ ایران و هرکدام از ما به‌عنوان یک ایرانی هستند. یکی از این گونه‌ها، موسیقی ایرانی و ردیف دستگاهی ماست. موسیقی ایرانی در روزگار کنونی به سبب عوامل و دلایل گوناگون، دچار مشکلاتی است به‌خصوص در حوزه مخاطب و ما باید کاری کنیم که مخاطب موسیقی ما به موسیقی ایرانی بازگشت داشته باشد. لازمه‌اش این است که موسیقی در دل خود نوآوری داشته باشد.» عرفان‌پور ادامه داد: «‌ آلبوم‌ تکنوازی تار را از محسن نفر که نامش با موسیقی ایرانی گره خورده، رونمایی می‌کنیم. امیدوارم در بیشتر شناساندن این اثر و تولید نمونه‌های بیشتر آثار موسیقی ایرانی در آینده موفق عمل کنیم. آلبوم‌های موسیقی ایرانی و به‌خصوص بی‌کلام شرایط سختی برای رسیدن به مخاطب دارند. تلاش می‌کنیم که اثر با حضور در همه درگاه‌های رسمی و غیررسمی و فروشگاهای عرضه محصولات فرهنگی به‌دست مخاطبان برسد؛ البته از آلبومی مانند این اثر انتظار نداریم که مخاطبان زیادی داشته باشد؛ چرا که چنین آثاری مخاطبان خاص خود را دارند.» محسن نفر هم در این نشست عنوان کرد: «موسیقی یکی از پاسخ‌های بشر به حس زیبایی شناختی و زیبایی دوستی است. خداوند هنر را نیافرید ولی بهانه آن را آفرید که یکی از آن بهانه‌ها صدا و آواست. صدای خوش و دلنشین یکی از جلوه‌های رب‌العالمین است. صدای خوش به 2 صورت ارائه می‌شود؛ یکی با حنجره آدمی و دیگری آلات موسیقی یعنی ‌ساز است. ‌» وی همچنین توضیح داد: «انتشار آثار بی‌کلام برای هنرمند فرصتی مغتنم و موهبتی است که بتواند آنچه را که دوست دارد و حق می‌پندارد، ابراز کند؛ البته برای هنرمند کار بی‌کلام ریسک بزرگی است و حساس‌تر از اثر بی‌کلام، انتشار اثری به‌صورت تکنوازی است؛ چون هنرمند بالاترین حد توان موسیقایی و هنر خود را به نمایش می‌گذارد و خودش را در معرض قضاوت قرار می‌دهد. زمانی که هنرمند این کار را می‌کند اندیشه و تفکر خود را بدون هیچ پرده‌ای به ارائه می‌گذارد و البته این را هم می‌داند که مخاطب موسیقی او عامه مردم نیستند و همین، ریسک را بیشتر می‌کند.»

 

این خبر را به اشتراک بگذارید