یادداشت
به جای فرافکنی به کارنامه خود و قانون نگاهی بیندازید
احمد صادقی-عضو شورای شهر تهران
اعضای شورای اسلامی شهر تهران نامه‌ای به دولت نوشتند و در آن پیشنهادهایی را برای کاهش آلودگی هوا ارائه دادند؛ پیشنهادهایی از قبیل اینکه خودروهای فرسوده اسقاط شوند، زیرساخت‌های حمل‌ونقل عمومی توسعه یابد، حمل‌ونقل برقی به‌کار گرفته شود. همچنین لزوم برخورد با دستگاه‌هایی که در اجرای قانون هوای پاک ترک فعل کرده‌اند و توسعه خدمات هوشمند برای کاهش تردد مورد تاکید قرار گرفت.
حال کجای این نامه به قبای طرفداران دولت و مدیریت شهری قبل برخورده که خواستار استیضاح شهردار از سوی شورای شهر شدند جای سؤال و تامل دارد؟
اگر اینان کمی تأکید می‌کنم کمی کتاب قانون را تورق می‌کردند و یا به کارنامه 8ساله دولت متبوعشان و نیز مدیریت شهری 4ساله خودشان نگاهی می‌انداختند سخنی که بیشتر شبیه تسویه‌حساب سیاسی است تا یک مطالبه کارشناسانه را بیان نمی‌کردند.
برای یادآوری چند سطری برای این عزیزان از قانون و وظایفی که باید دولت و دولت‌های قبل انجام می‌دادند و ندادند می‌نویسم.
در قانون 23سازمان، دستگاه و نهاد مسئولیت اجرای قانون هوای پاک را دارند که شهرداری هم یکی از این دستگاه‌هاست اما نه متولی اصلی. نیک می‌دانید آلودگی هوای تهران مربوط به امروز و دیروز نیست و بخشی از آن هم ناشی از شرایط جغرافیایی و سوق‌الجیشی تهران است اما رفته‌رفته با ازدیاد جمعیت و افزایش تعداد خودروها آلودگی هوای تهران نیز شدت بیشتری یافت.
وظایفی که فراموش کردند
توسعه حمل‌ونقل عمومی و از رده خارج‌کردن خودروهای فرسوده به‌عنوان 2راهکار اصلی در کاهش آلودگی هوا مطرح بوده و هست اما چه‌کسی است که نداند دولت مسئول تامین 50درصد توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل عمومی به‌ویژه در بخش ایجاد و احداث تونل‌های مترو است. دولت سهم 82.5درصدی در تامین اتوبوس‌ها برای ناوگان حمل‌ونقل عمومی را دارد که در 4ساله مدیریت شهری در دوره پنجم این وظایف کاملا فراموش شد.
حتی کم‌سابقه‌ترین افراد در مدیریت شهری و یا مخاطب عام هم می‌دانند که توسعه و نوسازی ناوگان حمل‌ونقل عمومی باید با کمک دولت و دولت‌ها که البته الزام قانونی هم دارد، انجام شود.
پرداخت سهم یک‌سوم از بهای بلیت مترو نیز سال‌هاست از سوی دولت‌ها به‌طور کامل انجام نمی‌شود. در مدیریت شهری گذشته ریاست وقت شورا بارها از عدم‌انجام وظیفه دولت حتی با وجود مصوبه هیأت وزیران دولت وقت درخصوص تامین 19هزار دستگاه اتوبوس گلایه کرد اما فرهیختگان اصلاح‌طلب آن روز سخنی از استیضاح شهردار وقت تهران به میان نیاوردند.
از طرفی مسئولیت از رده خارج‌کردن خودروهای فرسوده، کیفیت خودروهای تولید داخل و نیز سوخت مصرفی آیا با شهرداری است؟
خودروهای تولید داخل 3 برابر خودروهای خارجی سوخت مصرف می‌کنند و این امر سبب‌شده تا مصرف روزانه بنزین در تهران بالغ بر 111میلیون لیتر باشد؛ یعنی 70میلیون لیتر هدررفت بنزین که می‌شود 25میلیارد دلار. آیا در این زمینه شهرداری تصمیم‌گیرنده است. البته این نقدی است که به دولت‌ها وارد است؛ به‌ویژه دو دولت قبل که این مباحث را به‌صورت کامل کنار گذاشتند.
و اما اتوبوس
شهرداری نه در زمینه تولید خودروها و نه در تولید سوخت متولی و تصمیم‌گیرنده است و نه آنکه قادر است تمامی هزینه‌های توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل عمومی و نوسازی ناوگان حمل‌ونقل عمومی را بدون کمک‌های قانونی دولت که باید تخصیص داده شود تقبل کند.
اما بد نیست این فرهیختگان که نادانسته شهردار تهران را متهم می‌کنند نگاهی به کارنامه 4ساله مدیریت خود بیندازند.
در ابتدای دوره پنجم تعداد اتوبوس‌های فعال در ناوگان حمل‌ونقل عمومی تهران بیش از 7هزار دستگاه اتوبوس بود (در سال 96). این در حالی است که براساس چشم‌انداز قانون جامع ترافیک تهران باید دارای 9هزار دستگاه اتوبوس باشد؛ حال عملکرد مسئولان وقت چه بود؟ تعداد اتوبوس‌های فعال تهران به کمتر از 3هزار دستگاه رسید و این تعداد را به مدیریت بعد تحویل دادند؛ یعنی نه‌تنها براساس قانون چشم‌انداز حرکت نکردند و اتوبوسی به تعداد اتوبوس‌های تهران افزوده نشد بلکه کاهش چشمگیری هم داشت.
در دوره مدیریت پنجم شهری هیچ خط جدید مترویی احداث نشد و تنها برخی اقدامات که از سال‌های قبل پیشرفت 80درصدی داشت تکمیل شد، نظیر بهره‌برداری از چند ایستگاه مترو که البته آنها هم بعد از افتتاح از دسترس خارج شدند. کمترین واگن مترو به ناوگان ریلی درون‌شهری اضافه و اور‌هال قطار‌های شهری مورد غفلت واقع شد. متروی تهران در بدترین وضعیت به مدیریت شهری بعد تحویل داده شد.
با این حال آنان که امروز به‌دنبال تسویه‌حساب‌های سیاسی هستند آن روزها دم بر نمی‌آوردند و صحبتی از استیضاح شهردار نمی‌کردند حال چه شده که عملکرد گهربار 4ساله خود را با عملکرد یک‌ساله مدیریت حاضر مقایسه می‌کنند؛ گرچه در یک‌سال اخیر به اندازه 4سال (1400-1396) اقدام انجام شده است.
شما به دوستان خود وفا‌دار بمانید اما از خط صراط منحرف نشوید، عدالت را در گفتار، کلام و نوشتارتان رعایت کنید. این روزها وقت هر چه باشد وقت تسویه حساب‌های سیاسی نیست، دود آلودگی هوا بیشتر از همه به چشم مردمان شهر می‌رود و نمایندگان شورا بر حسب وظیفه ذاتی نمایندگی خود باید مجموعه دولت و دستگاه‌ها وظایفشان را مطالبه کنند و اگر روزی مجموعه شهرداری و شهردار تهران هم از وظایف خود کوتاهی کنند ما نمایندگان باید آن را مطالبه کنیم اما در این راه به‌دنبال سیاست‌بازی نیستیم.
