مبارز، مبلّغ و مردمدار

ابوذر چهل‌امیرانی-روزنامه‌نگار

هرکس در هرساعت از شبانه‌روز مشکلی برایش در محله قیام یا منطقه12پیش می‌آمد، مستقیم به در خانه آیت‌الله «سید عبدالجواد علم‌الهدی» می‌رفت. این روحانی به گرمی پذیرایش می‌شد و برایش چاره‌ای می‌اندیشید. او همیشه تلاش می‌کرد به‌جای تماس با مسئولان محلی، اهالی را به مشارکت در حل مشکلات مردم تشویق کند.  این تنها خصلت او نبود، چرا که در کارهای بی‌شماری نام خود را ثبت کرد تا امروز یاد و خاطرش زنده بماند.

به جرأت می‌توان گفت بیت آیت‌الله «سید عبدالجواد علم‌الهدی» همه‌روزه، حتی جمعه‌ها و در ایام تعطیل، پذیرای مردم بود و از طلاب تا شهروندان گرفتار به آن پناه می‌بردند. این فقیه برجسته و شاگرد مبرز آیت‌الله سیدحسین بروجردی و امام خمینی(ره) با فروتنی جوابگوی مردم بود، اما گاهی هم پیش می‌آمد که با برخی افراد برخورد سختی کند؛ کسانی که خواسته یا ناخواسته برای رعایت حال جسمی آیت‌الله، مانع از ورود مراجعان به دفترشان در حوزه علمیه امام‌القائم(عج) می‌شدند یا این کار را به تأخیر می‌انداختند.

از فرش‌‌فروش‌ها تا ‌هیئتی‌ها
این خانه حکایت‌های دیگری هم از توجه آیت‌الله به مردم، مشکلات و مسائل روز جامعه داشت. علم‌الهدی که از سال۱۳۴۷ در محله قیام و این خانه ساکن شد، محل زندگی‌اش را به پایگاه مردمی برای فعالیت‌های مختلف تبدیل کرد. بازاری‌های تهران و صاحبان اصنافی همچون فرش‌فروش‌ها، طلافروش‌ها، گالش‌فروش‌ها و هیئتی‌ها که از مدت‌ها قبل برای سخنرانی و راهنمایی از او دعوت می‌کردند تا از قم به این محله بیاید، پس از سکونت آیت‌الله در این خانه، مدام خدمتش می‌رسیدند.

خشت اول خیریه‌ای نامدار
در همین خانه، حوزه علمیه امام‌‌القائم(عج) را راه‌اندازی کرد تا طلبه‌ها تا پایه۱۰ (درس خارج) تحصیل کنند، به‌گونه‌ای که همه‌ساله ده‌ها طلبه پس از تحصیل در این مرکز، برای ادامه تحصیل به شهر مقدس قم می‌روند.  با آغاز نهضت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، توزیع اعلامیه‌ها و بیانیه‌های امام(ره) در همین خانه شروع و منجر به ۶بار دستگیری علم‌الهدی از سوی ساواک شد. علم‌الهدی پس از تبعید امام خمینی(ره) به نجف اشرف، وجوهات مردم را همین‌جا جمع‌آوری می‌کرد و به ایشان یا نماینده‌اش، شهیدمصطفی خمینی، می‌رساند. همچنین با حمایت ساکنان محله قیام، دارالایتامی در زیرزمین خانه‌اش راه‌اندازی کرد که منجر به شکل‌گیری خیریه فاطمه‌الزهرا(س) شد؛ خیریه‌ای که شعب آن در مناطق مختلف پایتخت و حتی شهرهای دیگر راه‌اندازی شد و اکنون ۲۰هزار یتیم تحت پوشش این مراکز قرار دارند.

پشتیبانی از جبهه‌های نبرد
زمانی هم که نخستین موشک به فرودگاه مهرآباد خورد و جنگ شروع شد، خانه آیت‌الله علم‌الهدی به یکی از مراکز پشتیبابی از رزمنده‌ها تبدیل شد. او همه‌روزه با جمعی از طلاب و معتمدان محلی در همین خانه اقدام به جمع‌آوری کمک‌های مردمی برای ارسال به جبهه‌ها کرد و به‌گفته فرزندش، حجت‌الاسلام «سید محمدرضا علم‌الهدی»، در همان روزهای نخست چندکیلوگرم طلا و میلیون‌ها تومان پول جمع‌آوری شد. جمع‌آوری ۱۵۰هزار کیسه لباس در نمازجمعه برای رزمنده‌ها و خانواده‌های کم‌بضاعت، همچنین جمع‌آوری وسایل زندگی برای ارسال به مناطق سیل‌زده و زلزله‌زده، از دیگر فعالیت‌های آیت‌الله علم‌الهدی بود، به‌گونه‌ای که زمینه ساخت ۷۵بیمارستان و درمانگاه در زمان زلزله رودبار و منجیل، با جمع‌آوری کمک‌های مردمی در همین خانه فراهم شد. ایشان به‌دعوت آیت‌الله سیدمحمدرضا گلپایگانی مسئولیت این کار را برعهده گرفته بود.

یک عمر مجاهدت
سرانجام آیت‌الله سیدعبدالجواد علم‌الهدی که استاد حوزه، مبارز دوران طاغوت، رابط مستقیم امام خمینی(ره) و سایر علما در دوران پیش از انقلاب، مؤسس مکتب‌الرضا(ع)، مرکز خیریه ایتام مکتب‌الرضا(ع)، مجمع فکری تهران و حوزه علمیه آن، مرکز خیریه ایتام حضرت فاطمه(س)، درمانگاه مجمع فکری تهران، حوزه علمیه خواهران علم‌الهدی و مبلغ مذهبی در داخل و خارج از کشور ازجمله انگلیس، سوریه، لبنان، فلسطین، عمان و مصر بود، 30مرداد سال1399در 90سالگی درگذشت و پیکرش در رواق دارالزهد حرم مطهر امام‌رضا(ع) به خاک سپرده شد.