گزارش
ماندگاری نام 2 شهید هواپیمایی اوکراین
پدر و مادر 2 تن از شهدای هواپیمای اوکراین، مدرسه ای را به یاد فرزندانشان ساختند
مریم قاسمی- روزنامه‌نگار
«محمدحسین اسدی‌لاری» و «زینب اسدی‌لاری» در ١٨دی‌ماه سال٩٨ در حادثه هواپیمای مسافربری اوکراینی به شهادت رسیدند. محمدحسین، مدال‌آور المپیاد شیمی کشور، به همراه خواهرش، «زینب اسدی‌لاری»، برای ادامه تحصیل و تلاش مستمر در فضای علمی بزرگ‌تر، راهی متفاوت را تجربه کردند.
شهید دکتر محمدحسین اسدی‌لاری، ابتکارات پژوهشی، اجتماعی، آموزشی و کارآفرینی متعددی را سازماندهی کرد و در دوره بسیار رقابتی پزشکی تخصصی دانشگاه تورنتو تحصیلات خود را ادامه داد. شهیده «زینب اسدی‌لاری» نیز در دوران حیاتش کانون‌های دانشجویی متعددی در زمینه محیط‌زیست، سلامت روان و سلامت جهانی را در تورنتو راه‌اندازی کرد و البته ادامه تحصیلاتش در رشته پزشکی بود. شهادت این 2نخبه آسمانی، دکتر «زهرا مجد» و دکتر «محسن اسدی‌لاری»، پدر و مادر این شهیدان، را بر آن داشت که به یاد آنها مدرسه‌ای برای دانش‌آموزان محروم در منطقه١٧ تهران بسازند.
بچه‌ها، جهت‌دهنده زندگی ما بودند
دکتر زهرا مجد، پزشک و استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران، مادر نخبگان شهید محمدحسین و زینب اسدی‌لاری درباره داستان نیکوکاری‌شان می‌گوید: «زندگی من به 2بخش قبل از واقعه ١٨دی‌ماه١٣٩٨ و بعد از آن تقسیم می‌شود. زمانی که خودم و فرزندانم در بهترین درجه علمی و موفقیت بودیم، یک حادثه، زندگی من را بسیار دگرگون کرد. مرگ جسمی فرزندان، بالاترین درد یک انسان است. دردی که شاید توان بازسازی را از انسان می‌گیرد اما این حادثه در زندگی من باورها و راه‌های زیادی را باز کرد؛ زیرا به این نتیجه رسیدم که علاوه بر خدمت پزشکی، باید کارهای بزرگ‌تری نیز در زندگی‌ام انجام دهم. خداوند در قرآن می‌فرماید: «مرگ و حیات را آفریدیم که شما را بیازماییم.» بچه‌ها، جهت‌دهنده زندگی ما بودند. من و پدرشان تعلیم و تربیت ابتدایی را به آنها آموخته بودیم اما آنها در بزرگسالی اهدافی را دنبال می‌کردند که من و پدرشان از آنها درس می‌گرفتیم و گاهی جهت زندگی‌مان تغییر پیدا می‌کرد.»
دکتر مجد درباره علت تصمیم برای ساخت مدرسه به نام و یاد محمدحسین و زینب می‌گوید: «محمدحسین و زینب در دوران هرچند کوتاه زندگی خود بسیار هدفمند و با برنامه بودند. محمدحسین از کوچکی با برنامه بود و می‌دانست که در زندگی باید به چه سمتی برود. او دارای حافظه بسیار قوی و قدرت تحلیل‌گری بالایی بود. به همین دلیل بعد از حادثه ١٨دی‌ماه من و پدرش پس از بررسی فراوان در منطقه‌ای از تهران که بسیار محروم و فقیر بود تصمیم گرفتیم به یاد محمدحسین یک هنرستان بنا کنیم که در آن علاوه بر دروس مدرسه، خلاقیت و ایده‌های نو پرورش پیدا کند تا راه محمدحسین نیز بهتر دنبال شود.» مادر شهید ادامه می‌دهد: «زینب نیز در دوران تحصیلش به کمک در سلامت روان افراد بسیار اشتیاق نشان می‌داد، به همین دلیل ما تصمیم گرفتیم دبستانی با این هدف نیز برای بچه‌های محروم فراهم کنیم تا راه زینب نیز ادامه پیدا کند.»
هدف ما تنها ساخت مدرسه نیست
دکتر مجد هدف از ساخت مدرسه را تنها بنای فیزیکی آن نمی‌داند بلکه می‌گوید: «ما می‌خواهیم مکانی را فراهم کنیم که انسان‌ها در آنجا جهان را زیباتر ببینند و همدیگر را دوست داشته باشند تا علاوه بر درس خواندن، پرورش فکری آنها، سلامت روان و فعالیت‌های خلاقانه گام‌های بلندتری برداشته شود. هدف محمدحسین و زینب عزیزمان، خلق جهانی زیباتر برای تمام انسان‌ها و کمک به افراد ناتوان و مستضعف بود. مدرسه یک کانون است که شخصیت انسان‌ها در آن ساخته می‌شود. امیدواریم اهداف محمدحسین و زینب در این مدارس نیز دنبال شود.»
لبخند دانش‌آموزان؛ شادی روح فرزندانمان
مادر شهیدان نخبه در پایان می‌گوید: «اگر محمدحسین و زینب در این دنیا بودند، همیشه کاری می‌کردند که انسان‌ها یکدیگر را دوست داشته باشند، دست دیگران را می‌گرفتند و می‌خواستند حکومت عدل جهانی برپا شود. ما امیدواریم با ساخت این مدرسه، هر لبخندی که به لبان دانش‌آموزان می‌نشیند باعث شادی روح محمدحسین و زینب باشد. این مدرسه حاصل جهان‌بینی ما بعد از مرگ فرزندانمان بود و سرمایه‌های ما در دوران جدید زندگی‌مان تلقی می‌شود.»
آشنایی با نخبه شهید «محمدحسین اسدی‌لاری»
شهید «محمدحسین اسدی‌لاری»، متولد فروردین١٣٧۵، دانشجوی پی‌اچ‌دی رشته پزشکی و دانشگاه تورنتو بود. او تحصیلات ابتدایی خود را تا کلاس پنجم در انگلستان ادامه داد و با اصرار فراوان برای ادامه تحصیلات و زندگی به ایران بازگشت. او با تلاش فراوان در سال١٣٩٢ توانست مدال نقره را در المپیاد کشوری کسب کند. در مرحله پیش‌دانشگاهی به‌دلیل تسلط بر زبان انگلیسی و برای تحقق باورهایش مصمم به ادامه تحصیل در خارج از کشور شد.
او علاقه‌مند به تکنولوژی‌های روز بود و به‌گفته استادان و مسئولان عالی دانشگاه بریتیش کلمبیا، «جهان، فردی را از دست داد که می‌توانست جهانی را تغییر دهد.» محمدحسین با وجود سن و سال کم در ١٨سالگی یک مؤسسه غیرانتفاعی علمی را بنیان نهاد. هدف اصلی این مؤسسه، ابداع و گسترش روش‌های آموزشی خلاقانه در زمینه علوم، مهندسی و ریاضیات و فناوری بوده که همچنان نیز به این منظور تلاش می‌کند. شهید «محمدحسین اسدی‌لاری» همچنین از بنیانگذاران انجمن پزشکان مبدع و کارآفرین در سال٢٠١٨ میلادی بود. البته او چندین فعالیت فوق‌برنامه دیگر نیز داشت. محمدحسین مشاور جوانان کمیسیون کانادایی یونسکو بود و همچنین با مؤسسه تحقیقات پزشکی کانادا، صلیب‌سرخ و مجمع جهانی اقتصاد نیز همکاری داشت. همچنین مشاور یک شرکت دانش‌بنیان آموزشی در سیلیکون‌ولی بود. محمدحسین بسیار تلاشگر بود و سعی می‌کرد با تفکر، تحقیق، بهره‌گیری از تجارب دیگران و برنامه‌ریزی برای اجرای پروژه‌های علمی، بلندپروازی‌های خود را از پیش ساماندهی کند.
آشنایی با نخبه شهیده «زینب اسدی‌لاری»
شهیده «زینب اسدی‌لاری» متولد١٣٧٧، 2سال اول دوره ابتدایی را در ناتینگهام انگلستان گذراند و پس از بازگشت به میهن در همراهی برادرش برای 3سال آخر دبیرستان در سال٢٠١٣ به کانادا رفت. زینب در سال٢٠١۵، دوره لیسانس خود را در رشته علوم پایه پزشکی در دانشگاه بریتیش‌کلمبیا آغاز کرد. این بانوی نخبه، از همان ابتدای حضورش در دانشگاه به‌عنوان عضو فعال در فعالیت‌های مذهبی دانشجویان مسلمان دانشگاه مشارکت داشت. او در اشاعه روش‌های حفظ محیط‌زیست تلاش‌های فراوانی کرد. زینب همچنین در کمک به افراد مستضعف و فقیر دریغ نمی‌کرد. زینب در سال٢٠١٦، جایزه بورسیه از دانشگاه تورنتو را دریافت کرد و همچنین برگزیده کمیسیون ملی یونسکو کانادا و برگزیده المپیاد دانش‌آموزی در تهران بود و برای دریافت جایزه رهبری دانشجویی از دانشگاه تورنتو نیز انتخاب شد.
