خودم و هیچ‌کس!

کیلیان امباپه یک ستاره است. درباره این گزاره هیچ شکی وجود ندارد. او حتی می‌تواند چیزی بیشتر از یک ستاره باشد؛ یک مهره درخشان و کم‌نظیر که تا همین حالا 5گل در این جام زده و شانس اول آقای‌گلی به شمار می‌رود. با این حال، مدل بازی او و اساسا نگاهش به فوتبال، هیچ‌وقت چیزی نبوده که رضایت کاملی در بین هوادارهای تیم خودی ایجاد کند. امباپه شاید بیشتر از بازیکنانی در سن و سال خودش گل می‌زند اما در عین حال، به‌مراتب بیشتر از ستاره‌هایی در سن و سال خودش نیز خودخواهی به خرج می‌دهد. می‌توان با قاطعیت گفت که هیچ بازیکنی در دنیای فوتبال هم‌اکنون به اندازه این بازیکن خودخواه نیست. حتی گل‌هایی که کیلیان در دیدار با لهستان به ثمر رساند، این خودخواهی را به نمایش می‌گذارد. او رفتاری را در زمین پیاده می‌کند که هرگز از بازیکنی با استانداردهای مسی ندیده‌ایم. حتی رونالدو هم با وجود تمایل همیشگی برای تبدیل‌شدن به تنها ستاره هر مسابقه، به اندازه امباپه خودخواه نبوده است. کیلیان خودش را خیلی بیشتر از تیم دوست دارد و ترجیح می‌دهد برای بهبود آمار شخصی، حتی تیم را به دردسر بیندازد؛ رفتاری که در درازمدت نگاه‌ها به این بازیکن را تغییر خواهد داد.
اگر بازی‌های تیم ملی فرانسه را از نزدیک دیده باشید، متوجه خواهید شد که کیلیان با وجود درخشش در زمین، از محبوبیتی افسانه‌ای در بین هواداران تیم ملی فرانسه برخوردار نیست. حتی در همین دوره از جام نیز تکروی‌های این ستاره موجب هو شدن او در زمین مسابقه شده است. با این سطح از خودخواهی، او فقط درصورتی تشویق می‌شود که توپ را به تور دروازه برساند. در غیر این صورت این بازیکن باید خودش را برای انواع و اقسام نقدها آماده کند. این شرایط مهم‌ترین بازیکن تیم ملی فرانسه است؛ بازیکنی که هرگز در تیم حل نمی‌شود. که خودش را در یک هدف عمومی ذوب نمی‌کند. او در رده باشگاهی رئیس باشگاه پی‌اس‌‌جی است و در رده ملی نیز حساب خودش را از همه ستاره‌های فرانسه جدا می‌داند. او فقط به‌دنبال قهرمانی دنیا نیست، بلکه می‌خواهد این تجربه را توسط خودش رقم بزند و به‌عنوان کسی شناخته شود که فرانسه را قهرمان دنیا کرده است. او همه جوایز فردی را نیز در کنار جوایز تیمی می‌خواهد. امباپه با این شرایط، هرگز به اندازه توانایی واقعی‌اش در زمین فوتبال محبوب نخواهد شد؛ بازیکنی که فقط 2گزینه برای گل‌زدن در ذهن دارد. خودش و هیچ‌کس!