واردات خودروی جانبازان ۷۰درصد چه شد؟

ملی‌پوشان فوتبال ایران روز هفتم بهمن‌ماه ۱۴۰۰ توانستند با پیروزی مقابل عراق‌، به‌عنوان نخستین تیم آسیایی به جام‌جهانی راه پیدا کنند که نتیجه آن با یک پاداش ویژه همراه بود. بازیکنان تیم‌ملی فوتبال ایران پس از صعودشان‌، درخواست‌هایی برای درنظر گرفتن پاداش ویژه از سوی مسئولان کشوری و فدراسیون فوتبال داشتند و بعد از آنکه نسبت به آنها بی‌توجهی شده بود، اعتراض‌شان را به‌طور رسمی و رسانه‌ای نشان دادند و آن را در صفحات مجازی خود منتشر کردند که البته در فاصله 2ماه مانده به جام‌جهانی، وعده مجوز ورود خودروی خارجی به کشور به آنها داده شد. نهایتا این وعده عملی شد تا بازیکنان روحیه مضاعفی برای مسابقه با تیم آمریکا پیدا کنند. با وجود عدم‌صعود تیم‌ملی ایران از مرحله گروهی جام‌جهانی‌، وعده داده شده به بازیکنان انجام شد و آنها نامه ورود یک خودروی خارجی را دریافت کردند. این دومین بار بود که بازیکنان تیم‌ملی فوتبال مجوز ورود یک دستگاه خودروی خارجی به ایران را دریافت کردند. پیش از این هم یک‌بار برای صعود به جام‌جهانی ۲۰۱۴‌، شاگردان کی‌روش چنین پاداش ویژه‌ای گرفته بودند. در اینکه قهرمانان ورزشی برای افتخار باید انگیزه داشته باشند و ایجاد انگیزه از جانب مسئولان می‌تواند آنها را در مسیر موفقیت و کسب افتخار برای کشور‌ بیشتر مهیا کند‌، تردیدی نیست ولی داشتن خودروی خارجی برای بازیکنان هر چند که حق‌شان است و باید مطابق ‌شأن و منزلت‌شان باشد‌، بیشتر جنبه تشریفاتی و کالای لوکس برای آنان دارد‌، اما خودروی مناسب برای جانبازان ۷۰درصد قطع نخاع‌، 2پا قطع‌، شیمیایی و... کالای لوکس و تجملی نیست بلکه نیاز ضروری و حیاتی آنان است. جانبازان ۷۰درصد و بالاتر برای تردد و رفع نیازهای درمانی‌، شغلی‌، اجتماعی و سفر نیازمند ‌خودرویی مطمئن که بتواند جایگزین پاهایشان به هنگام نیاز باشد‌، هستند تا در جابه‌جایی و تردد با مشکلات کمتری مواجه شوند. جانبازان ویژه توان استفاده از حمل‌ونقل عمومی را ندارند و سامانه حمل‌ونقل عمومی مناسب وضعیت‌شان نیست. آنان برای انجام امور خود چاره‌ای ندارند که از وسیله شخصی استفاده کنند. وسیله شخصی باید استانداردهای لازم فنی برای یک جانباز با شرایط ویژه را داشته باشد. امکانات خودروسازی ما به هیچ‌وجه توان ساخت خودروی مناسب و مطمئن با شرایط فنی استاندارد برای گروه‌های ویژه را ندارد و وعده‌های داده شده قبلی به هیچ‌وجه محقق نشد. همین مسئله که در ماده ۴۵ قانون جامع خدمات‌رسانی به ایثارگران در قالب عبارت «خودرویی مناسب» از آن یادشده است سال‌هاست جانبازان ۷۰درصد و بالاتر را گرفتار مشکلات روزمره زندگی کرده است. متأسفانه گوش شنوایی در مسئولین تاکنون نبوده که صدای این عزیزان را بشنود. سال‌هاست پیگیر واردات خودروی مناسب برای استفاده خود هستند و توجهی به آن نمی‌شود. به کرات تشکل‌های ایثارگری به‌عنوان نماینده جانبازان ۷۰درصد به‌دنبال رفع این مشکل بوده‌اند، با مسئولین تراز اول کشور ملاقات داشته‌اند، مذاکرات مفصلی کرده‌اند، ولی جز وعده‌های بی‌پایه و اساس چیزی نشنیده‌اند. شاید حجب و حیای آنان نمی‌تواند در مسئولان مؤثر باشد و نجابت‌شان مانع از آن است که مسئولان را وادار به اقدام مؤثر کند. با مطالعه قوانین اغلب کشورهایی که در آنها جنگ اتفاق افتاده است مجروحانی که مشکلات حرکتی پیدا کنند در دوره‌های تعیین شده به‌صورت ۵ساله از خودروی مناسب ویژه معلولان به‌صورت رایگان برخوردار شده‌اند ولی جانبازان ۷۰درصد و بالاتر که مشکلات حرکتی آنها در جامعه امروزی با سختی بیشتر همراه است هیچ‌گاه به‌دنبال دریافت خودروی رایگان نبوده‌اند. آنان به‌دنبال واردات خودرو با پرداخت ارز آن هستند و تنها توقعی که از مسئولین دارند‌، این است که آنها را حداقل از پرداخت سود و عوارض گمرکی و مالیات بر ارزش افزوده معاف کنند و خودروهایی را برای واردات آنان تعیین کنند که مناسب وضعیت جسمی و حرکتی آنان باشد و آنها بتوانند در مسیر‌های شهری و جاده‌ای برون‌شهری با خیال راحت تردد کنند و از گرفتاری‌هایی که همه می‌دانند‌ خودروهای داخلی چه بر سر دارندگان آن می‌آورند‌، رها شوند. شایسته است مسئولین نظام   کسانی که جسم و جانشان را در دفاع از ناموس وطن سپر دشمنان کردند و در شرایطی که کشور به‌دلیل محدودیت‌های فراوان توان مقابله در برابر دشمنان را از دست داده بود، آنان با فداکاری، کمبودها را جبران کرده و در برابر دشمن ایستادند فراموش نکنند و به کمترین توقع آنان جهت حضور در اجتماع برای پیگیری نیازهای خود پاسخ مثبت و درخور و شایسته دهند.