صعود نارنجی

نمایش تیم ملی هلند در برابر آمریکا در اولین مسابقه حذفی جام‌جهانی، درخشان بود. این تیم با شناخت بسیار دقیقی از حریف وارد زمین شد و خیلی زود برتری‌اش را به حریف تحمیل کرد. هلند بعد از 2‌برد و یک‌تساوی وارد این مرحله شده بود. با این حال واضح به نظر می‌رسید که فان خال اصلا از تیمش راضی نیست. در مقابل، آمریکایی‎‌ها با روحیه نسبتا خوبی به این مرحله رسیده بودند و انتظار داشتند نمایش خوبی مقابل هلند به اجرا بگذارند. هلند بازی را با همان ترکیب آشنای همیشگی‌اش در این جام شروع کرد. فان‌خال تصمیم گرفته بود به همان ترکیب بازی بدهد. برهالتر اما در هر بازی، معمولا تغییری در خط حمله به وجود می‌آورد. او که جام را با فریرا در خط حمله شروع کرده بود، در چند بازی گذشته سارجنت را در این بخش از زمین قرار داد اما در این بازی دوباره به سراغ فریرا برگشت و باز هم این بازیکن را در نوک حمله به بازی گرفت. تغییری که البته در نهایت به سود تیم ملی آمریکا تمام نشد.
    در نیمه اول مسابقه، هلند برتری محسوسی نسبت به حریف داشت. آنها برنامه مشخصی برای رسیدن به دروازه تیم ملی آمریکا داشتند. هلند با نفوذهای مدافع کناری‌اش از سمت راست خودش و سمت چپ خط دفاعی حریف، به این تیم ضربه می‌زد و آمریکا را به دردسر می‌انداخت. هلند در یک نیمه، 3‌بار از این سمت 3‌بار به طرف دروازه حریف حمله برد و 3‌موقعیت بسیار جدی ساخت. جالب اینکه 2‌موقعیت از این 3‌موقعیت نیز به تور دروازه چسبیدند. اولین‌بار این دیپای بود که دروازه آمریکا را باز کرد. ممفیس با این گل، چهل و سومین گل ملی‌اش را زد و از این حیث، تبدیل به دومین گلزن برتر تاریخ تیم ملی هلند شد. قبل از این او با کلاوس یان هونتلار برابر بود. ممفیس حالا 7‌گل با رکورد بهترین گلزن تاریخ لیگ هلند یعنی رابین فن پرسی فاصله دارد. جالب اینکه این گل هلندی‌‌ها با 20‌پاس متوالی به ثمر رسید. از سال 1966 به بعد دیگر هلندی‌ها هرگز در یک بازی جام جهانی 20‌پاس به هم نداده بودند. دقایقی بعد، هلند ضربه بزرگ‌تری را نیز به حریف وارد کرد. این تیم روی یک حرکت مشابه دیگر و با یک‌پاس کات بک دقیق دیگر، توپ را از خط دروازه حریف عبور داد تا خیلی زود آمریکا را به مرز ناامیدی برساند. این گل در حقیقت خیلی زود هلند را به مرحله بعدی تورنمنت رساند.
    بین 2نیمه، فان خال 2‌بازیکن‌اش را تغییر داد تا بار هجومی تیمش کم نشود. به صورت همزمان، سرمربی تیم ملی آمریکا نیز بالاخره رضایت داد تا در ترکیب اصلی تیم‌اش از جیو رینا استفاده کند؛ بازیکنی که در طول جام به نیمکت دوخته شده بود. جیو بین 2نیمه به زمین آمد تا به کمک انگیزه‌ای که دارد، تیم را به جلو ببرد. با این حال باز هم هلند صاحب توپ و زمین بود و اتفاقا توانست موقعیت‌‌های زیادی روی دروازه به وجود بیاورد. اگر سیوهای درخشان ترنر نبود، آمریکا در معرض گلباران شدن قرار می‌گرفت. با این حال این آمریکایی‌ها بودند که گل اول‌شان را به ثمر رساندند. رایت روی پاس پولیشیپچ توپ را از خط دروازه عبور داد. گلی که تصادف و اتفاق نیز در آن نقش داشت. آمریکا بعد از زدن این گل، 15‌دقیقه فرصت داشت تا به بازی برگردد و همه چیز را مساوی کند. با این حال این تیم ملی هلند بود که خیلی زود به گل سوم رسید. دنزل دامفرایز توپ را از خط دروازه عبور داد تا آخرین بارقه‌های بازگشت آمریکا به این بازی از بین برود. با این گل، آمریکا دیگر شانسی برای بازگشت به دست نیاورد. این گل، عملا صعود هلند را مسجل کرد تا تیم فان‌خال توانسته باشد باز هم در یک هشتم نهایی موفق نشان بدهد. هلند همیشه روبه‌روی غیراروپایی‌ها در جام جهانی عالی ظاهر شده و این بار هم این کار را تکرار کرده است. حالا هلند اولین تیمی است که در یک چهارم نهایی جام حاضر خواهد بود. این یک موفقیت برای تیمی است که دوره قبلی، شانس صعود به جام را از دست داده بود.