مردمی بهتر از مردم زمان پیامبر

استاد علی صفائی‌حائری:
شاید 50 سال یا کمتر یا بیشتر کسانی منبرهایی را شنیده باشند و استفاده کرده باشند و همچون دایره‌المعارفی، تاریخ اسلام و مسلمین و تاریخ اعلام اسلام را بدانند اما از این همه معلومات بهره‌ای نمی‌برند و این دانستنی‌ها در زندگی آنها اثری ندارد و تغییری نمی‌آورد! و در اینجاست که مُبلّغ از مردم، از بدی مردم ناله می‌کند و چه بسا که داد سخن بدهد درحالی‌که تمام مسئله مربوط به‌خود او و تبلیغ اوست. من معتقدم امروز، مردم خیلی بیدارتر و آماده‌تر و روشن‌تر از پیش‌اند و معتقدم که اگر «محمدی» بود، می‌توانست از همین مردم «سلمان‌هایی» بسازد. او گذشته از آنکه در مغزها معرفت و شناخت می‌گذاشت، در دل‌ها عشق و شور و ایمان می‌آفرید و در یک لحظه و با یک نگاه و با یک توجه «ابوذر» می‌ساخت و «سلمان» را صید می‌کرد و «اویس» تربیت می‌نمود و «عمار» و «مقداد» و «بلال» و «مصعب» و «جعفر» و «حمزه» و... جمع‌آوری می‌کرد و اینها را جوری می‌ساخت که هر یک، چراغ شهری می‌شدند و مشعل جمعی و رسول قبیله‌ای! این نفوذ پیامبر (ص) بیشتر به‌خاطر آن بود که از دل سخن می‌گفت و با عشق و رحمت و دلسوزی تبلیغ می‌کرد و هر آنچه می‌گفت، خود قلبا بدان عمل می‌نمود. و به ما هم سفارش کرده‌اند که «کونُواْ دُعَاه لِلنَّاسِ بِغَیرِ الْسِنَتِکمْ»(کافی، ج ۲، ص ۷۸) با غیرزبان، مردم را دعوت کنید و به حق بخوانید و در میان مبلغین، به تجربه دیده‌ام آنها که شور و حقیقت و واقعیتی دارند، در کلماتشان سوز و حرکت و نور بیشتری هست و چه بسا که با یک جمله، استعدادهای از دست‌رفته را به‌دست بیاورند و گذشته از روشنفکری، به روشندلی، به ایمان و حرکت بکشانند.
پ.ن: برگرفته از کتاب روحانیت و حوزه