یادداشت
وقتی مناسب‌سازی سرعت می‌گیرد
زهرا شمس احسان*
دوازدهم آذرماه، روزی است که بایست به خود یادآور شویم که در کوچه‌ها و خیابان‌های این شهر، علاوه بر صدای قدم‌ها، آهنگ منظم برخورد عصای سفید به زمین و دوران چرخ‌های ویلچر نیز به گوش می‌رسد. روزی را که دوباره به اطرافمان بنگریم و پیام‌هایی را که با زبان اشاره ردوبدل می‌شوند، مشاهده کنیم. زمانی برای آنکه دریابیم این پیاده‌روی که روزانه هزاران نفر از آن می‌گذرند، گاه به کابوس افرادی بدل می‌شود که نمی‌توانند از آن عبور کنند. در واقع، 12آذرماه، روزی برای افراد دارای معلولیت نیست؛ بلکه روزی است برای همه ما؛ همه ماهایی که ممکن است در لابه‌لای روزمرگی‌ها یادمان رفته باشد که این شهر برای همه شهروندانش است. هر شهروندی در گستره یک شهر، مانند یک گره بر دار قالی است و زمانی که حتی یک گره از تاروپود آن کاسته شود، کل تصویر قالی تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد. پس با خود مرور کنیم که ما در کنار یکدیگر معنا می‌یابیم و اگر حتی یک نفر از ما امکان حضور در جامعه را از دست بدهد، تصویر نهایی مخدوش خواهد شد.
خوشبختانه با تلاش‌هایی که انجام شده است، شهر هر روز بیشتر از روز قبل برای تمام ساکنانش مناسب‌سازی می‌شود و اقدامات مهم اما ناکافی برای زیست‌پذیرکردن هر چه بیشتر آن انجام شده است. متأسفانه در دورانی که آگاهی‌های عمومی به این اندازه رشد نکرده بود، کالبد شهر با سرعت سرسام‌آوری رشد کرد و در این بین گویی مجالی برای امکان‌سنجی زیست‌پذیری شهر برای تمام شهروندان وجود نداشت. حال با تلاش خود افراد دارای معلولیت و انجمن‌ها و سازمان‌های حامی آنان، اطلاع‌رسانی‌های خوبی انجام گرفته و صدای این عزیزان به نهادهای تصمیم‌گیر رسیده است، مناسب‌سازی شهر برای حضورپذیری افراد دارای معلولیت‌های مختلف در دستور کار تمام متولیان قرار گرفته و مطمئناً سرعت این تغییرات بیشتر نیز خواهد شد.
ازاین‌رو، ما حسب وظیفه و دغدغه‌مندی، در کمیته اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران همواره پاسبان حقوق این عزیزان بوده و تلاش کرده‌ایم در تمام برنامه‌های مصوب، ملاحظات مربوط به افراد دارای معلولیت و سایر گروه‌های در حاشیه را مدنظر داشته و از هیچ اقدامی برای برگرداندن آنان به متن جامعه دریغ نخواهیم کرد. همچنین هم‌افزایی دورن‌بخشی و بین‌بخشی برای طراحی و متناسب‌سازی تهران به‌منظور تبدیل شدن به شهر دوستدار افراد دارای معلولیت از اولویت‌های کمیته اجتماعی است. البته رویکرد کلی ما نسبت به این جمعیت، توانمندسازی و مهارت‌افزایی بوده و با استفاده از زیرساخت‌های دراختیار شهرداری به دنبال خلق فرصت‌های شغلی برای آنان هستیم زیرا باور داریم توانایی‌های بالقوه این عزیزان، برای بالفعل شدن فقط نیازمند یک جرقه کوچک است. آرمان ما زیستن در شهری است که آحاد مردم، به یک اندازه امکان استفاده از خدمات آن را داشته باشند و انزوای افراد در شهری که به آن تعلق دارند، هرگز اتفاق نیفتد.
*رئیس کمیته اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران
