همانطور که بعد از پیروزیها در مورد نقش تکتک اعضای تیم سخن گفته میشود و خیلیها به تشریح پرآب و تاب جزئیات میپردازند، پس از باخت هم انتقادات یک به یک به سمت بازیکنان روانه میشود. ازجمله ستارههایی که در دیدار با آمریکا کمتر از حد انتظار ظاهر شدند، مهدی طارمی بود. بالاخره همیشه انتظارات از او زیاد بوده و مردم توقع دارند وقتی کار گره میخورد، طارمی شرایط را برای پیروزی مهیا کند. با این حال چنین اتفاقی در بازی با آمریکا رخ نداد و او شب کمفروغی را پشت سر گذاشت. طارمی به جز یکی، دو مورد در محوطه جریمه آمریکا صاحب توپ نشد و بهنظر میرسید که از سوی سیستم دفاعی حریف مهار شده است. به هر حال شب، شب طارمی نبود.
این بار تکرار نشد
یکی از اتفاقات جالب این دوره از مسابقات جامجهانی، وقتهای تلفشده زیادی بود که برای بازیهای گوناگون گرفته میشد. این موضوع زیاد مورد توجه قرار گرفت و البته انتقاداتی را هم برانگیخت. با این حال وقتهای اضافی بعضا دورقمی، به سود تیم ایران تمام شد؛ چنان که شاگردان کارلوس کیروش 3گل از 4گل خود در این مسابقات را در همین اوقات تلفشده به ثمر رساندند؛ یکی مقابل انگلستان و 2تا در برابر ولز. زمانی که بازی با آمریکا وارد وقتهای اضافی شد، خیلیها خوشبین بودند که شاید این بار هم سنت تکرار شود و ایران با زدن یک گل به مرحله بعد برسد، اما همیشه قرار نیست یک نسخه جواب بدهد. تیمی که از 90دقیقه بازی استفاده نکرده بود، این بار از وقتهای تلفشده هم طرفی نبست.
حرف درست سرمربی آمریکا
پیش از بازی ایران و آمریکا، سرمربی ایالات متحده در نشست خبری به یک نکته جالب اشاره کرد. او که در مصاف سال1998 دوتیم حضور داشت و روی نیمکت ذخیرهها بود، در مورد چرایی شکست تیمش در آن مسابقه گفت: «آن روز تمام تیم ایران از صمیم قلب دلش میخواست برنده بازی باشد، اما این روحیه در تیم آمریکا وجود نداشت. اگر قرار است ما در این مسابقه به پیروزی برسیم و راهی دور بعد شویم، راهش این است که روحیه آن روز ایران را داشته باشیم.» حالا که بازی با پیروزی یک بر صفر آمریکا به پایان رسیده، در مروری منصفانه میتوان گفت همان نسخه به سود تیم ملی آمریکا تمامشده و کار را برای آنها در آورده است. آمریکا این بازی را برد، چون واقعا میخواست ببرد.
نکته بازی/ شب خاموش یک ستاره
در همینه زمینه :