تجربه در بستر خیابان

کتاب «ایده‌های خیابانی» امین بزرگیان، کلاژی از روایات مختلف مولف در میدان زیست شهری‌است. پیشگفتار این کتاب با تاکید بر ابعاد مفهومی پروژه مدرنیته، به شهر به‌عنوان محیطی می‌نگرد که ماجراها و قدرت‌ها و دگرگونی‌ها را در خود انعکاس می‌دهد و آن را به مثابه کالبد مدرنیته برجسته می‌کند. مولف، راه ادراک و کشف تجربه مدرنیته در ایران را نیز در گرو شناخت امر روزمره در بستر خیابان‌ها و پاتوق‌ها و کافه‌ها، پاساژها و اتومبیل‌ها با تاکید بر شهر تهران به مثابه تجسد مدرنیته ایرانی، می‌بیند. این کتاب در 3 فصل مجزای «شهر ـ فضا»،
«شهر ـ بدن» و «شهر ـ زندگی روزمره» نوشته شده است.


بزرگیان در پیشگفتار این کتاب می‌نویسد:

«همه نوشته‌های این مجموعه در خلال حضور در خیابان متولد شده‌اند. دغدغه اصلی‌ام در نگارش آنها بیش‌ از هر چیز، یافتن راهی بود برای پرکردن شکاف‌هایی که در خلال زندگی روزمره در تهران سر بازمی‌کند؛ شکاف‌هایی ماحصل حضور در «زندگی روزمره». به‌ نظرم ما در «شهر» همواره درون زندگی روزمره‌ایم. این زندگی به همان میزان که در اختیار ماست، بر ما مسلط است؛ تنها لحظاتی هست که می‌توان ایستاد و بدان نگریست. این متن‌های نامنسجم در طول چند سال نوشته شده‌اند. سعی کرده‌ام کمترین بازبینی را برای انتشار آنها در قالب کتاب انجام دهم تا بیشتر بتوانند وضعیت خودم را در «شهر» نشان دهند. به نظرم، نوشتن متنی منسجم درباره چیزی به غایت نامنسجم، اساسا خیال‌پردازانه است». این کتاب در 192صفحه از سوی انتشارات تیسا منتشر و به بازار کتاب روانه شده است.