شهرنگار
ارّه یا تیشه؟
نصرالله حدادی
به میمنت و مبارکی طرح ترافیک جدید از روز شنبه پانزدهم اردیبهشت به موقع اجرا گذاشته شد و مسئولان و واضعان قانون این طرح امیدوارند که دیگر کاستی‌های طرح گذشته رخ ننماید و به مدد همکاری عموم مردم پایتخت‌نشین، ترافیک روان‌تر، آلودگی هوای کمتر و صدالبته عدالت جاری‌و‌ساری‌تری را شاهد باشیم.
مزایای این طرح، اجازه یک بار خروج صبحگاهی و ورود به طرح ترافیک به هنگام غروب و بعد از ساعت17 برای اهالی این محدوده است؛ ضمن اینکه پنج‌شنبه‌ها، طرح ترافیک و زوج‌یافرد اجرا نمی‌شود و عموم خودروها به یُمن تعطیلی ادارات و مدرسه‌ها، اجازه تردد دارند.
برخلاف گذشته، بازه روزانه اجرای این دو طرح از 6:30صبح تا 7بعدازظهر است؛ یعنی 2ساعت ارفاقی به ساکنان طرح ترافیک برداشته شد و در صورت تخطی از قانون، علاوه بر اعمال جریمه، حق و حقوق شهرداری تهران نیز محفوظ باقی خواهد ماند.
ممنون و سپاسگزار از جناب آقای پورسیدآقایی و تمامی هم‌اندیشان ایشان که جلوی پارتی‌بازی را گرفتند و دیگر خبری از 6هزار کارت صادره برای خبرنگاران نیست و نورچشمی‌ها و عزیزکرده‌های بی‌جهت، دیگر نمی‌توانند از این طرح استفاده کنند. اما سؤال اینجاست: مگر طبق قانون اساسی، تمامی شهروندان ایرانی در برابر قانون مساوی نیستند؟
اگر چنین است که هست، چرا ساکنان محدوده طرح زوج‌یافرد و به‌خصوص دارندگان پلاک‌های فرد، از این حق مسلم محروم شده‌اند و هیچ‌گونه امتیازی برای آنها قائل نشده‌اند؟ چرا ساکنان طرح زوج‌یافرد در روز غیرهمخوان با پلاک خودروشان، حتی اگر بخواهند از این محدوده خارج شوند، مشمول جریمه می‌شوند؟
مگر حق بیمه، عوارض شهرداری و سایر حقوق حقه دولت و شهرداری درباره دارندگان خودرو در این مناطق و به‌خصوص زوج‌یافرد، نصف شده است که حتی اجازه خروج هم ندارند؟ چه فرقی میان ساکنان غربی بزرگراه نواب، با شرق آن هست؟ ساکنان و دارندگان خودرو در غرب بزرگراه نواب به‌راحتی می‌توانند در هر ساعت از شبانه‌روز که بخواهند جز در محدوده این دو طرح تردد کنند، اما در محدوده شرقی که شامل طرح زوج‌یافرد می‌شود، نه! چرا؟
قبل از ساعت 6:30صبح جز نانوایی‌ها و کله‌پزی‌ها، کدام اداره و وزارتخانه باز است تا به آنجا مراجعه کنی و ایضا از ساعت 19 به بعد، برای راه‌افتادن چه کاری می‌توان مراجعه کرد؟
چرا دارندگان پلاک زوج می‌توانند 4روز از 6روز هفته را حق تردد داشته باشند و پلاک‌های فرد 2روز و یک روز هم (پنجشنبه) به اتفاق پلاک‌های زوج؟ این کجایش عدالت است؟
در تمامی نقاط دنیا، بنا به هر دلیل و مصلحتی، اگر حقوقی از شهروندی سلب شود (صدالبته طبق قانون) مابازای آن به او پرداخت می‌شود؛ چرا در کشور ما چنین نمی‌شود؟ صدها هزار خودرو در طول سال نه تخلفی می‌کنند و نه خسارتی از بیمه دریافت می‌دارند و ناگاه، تخفیف بیمه‌ها از سالی 10درصد به 5درصد تنزل می‌یابد و تاوان برخی از رانندگان قانون‌گریز را که گفته می‌شود 5درصد رانندگان را دربرمی‌گیرند، باید رانندگان قانونمدار پرداخت کنند؛ چرا؟
چرا قوانین همواره و همیشه به سمت‌وسوی دولت و بیمه و شهرداری و دستگاه‌های مسئول است و «تیشه رو به خود» هستیم؟ و همانند ارّه «یکی نمی‌دهیم و یکی نمی‌گیریم»؟ چه کسی گفته ظلم بالسویه، عدل است؟
ظلم، ظلم است و مساوی و غیرمساوی ندارد. اگر فردی که در این دو محدوده زندگی می‌کند، ناگاه به دلیل حادثه‌ای، مجبور به استفاده از خودروی خود شود و مثلا بیماری داشته باشد که باید حتما در طول هفته 5-4بار به مراکز درمانی داخل طرح‌های مذکور مراجعه کند، چه باید بکند؟
گفته شده بیماران خاص می‌توانند از مزایای این طرح استفاده کنند. اولا این امر شامل تمامی بیماران خاص (تالاسمی، هموفیلی، ام‌اس و...) نمی‌شود و تعداد خاصی را دربرمی‌گیرد و ثانیا هزینه‌های سربار این بیماران آن‌قدر هست که از خانواده‌های آنان چیزی باقی نگذارد تا بتوانند قوزبالای‌قوز جریمه دوگانه پلیس و شهرداری را بپردازند.
آیا هرگز با بیماری که دچار نارسایی کلیه است برخورد کرده‌اید و می‌دانید در طول ماه چند بار باید حتما برای دیالیز به بیمارستان مراجعه کند؟ حال اگر این بیمار نگون‌بخت بخواهد از خودروی خود استفاده کند، باید مشمول جریمه شود یا سوار متروی متراکم و اتوبوس‌های تندروی متراکم‌تر شود و یا سخاوتمندانه اسنپ خبر کند و با آژانس به مرکز درمانی‌اش برود؟
حال و احوال بیماران کلیوی را قبل و بعد از دیالیز مشاهده کرده‌اید؟ بیماران هموفیلی و تالاسمی را چطور؟ بسیاری از آنها هنگام مراجعه به مراکز درمانی حتی نای قدم‌برداشتن ندارند.
حال چگونه باید جریمه دوگانه را در کنار درد بی‌پایان‌شان بپردازند؟ چرا سمت‌وسوی قانون را به جهت میزان تردد خودرو در شهر نمی‌بریم؟ تبعیض در طول تاریخ، همواره شهر را رنج داده است و «عدالت» با تبعیض در تضاد و دشمنی‌است. بنا به هر دلیلی، اگر حقی را از شهروندی گرفتیم، باید مابازای آن را بدهیم وگرنه از عدالت گفتن و حقوق شهروندی، گول‌زدن مردم و پاک‌کردن صورت مسئله است.
در همینه زمینه :
