نجات زمین با علف‌های دریایی

مدت‌هاست که دانشمندان راهکار ابتکاری توسعه مزارع علف‌های دریایی را برای مقابله با تغییرات اقلیمی پیش می‌کشند اما هیچ گام عملی قابل اتکایی در این‌باره برداشته نشده؛ اما به‌نظر می‌رسد این عرصه، در آستانه تغییرات چشمگیر و عملی است. ایده این است که یک مزرعه بسیار بزرگ، چیزی به اندازه کشور کرواسی، در جایی از اقیانوس اطلس‌جنوبی، ‌در جایی بین آفریقا و آمریکای‌جنوبی شناور شود و به پالایش جو زمین کمک کند.
این مزرعه از علف‌های دریایی که در جریان‌های طبیعی اقیانوسی این ور و آن ور می‌رود، سالانه میلیاردها تن دی اکسید کربن از جو اتمسفر می‌گیرد و آن را به کف اقیانوس انتقال می‌دهد.
این نخستین بار است که یک مزرعه در این اندازه تا این حد عملی به‌نظر می‌رسد و می‌تواند سرمایه کافی جذب کند. یک تاجر که مسئول احداث این مزارع است، گفته که این کار به‌طور چشمگیری به مبارزه با کاهش گازهای گلخانه‌ای کمک می‌کند. طرح او، یک مزرعه 55هزار کیلومترمربعی است که سالانه می‌تواند 55گیگا تن دی اکسید کربنی که بشر وارد اتمسفر می‌کند را بمکد؛ هر گیگا تن، یک میلیارد تن است.
این مزرعه فعلا در مرحله آزمایش است و نمونه‌های کوچک‌تری در مکزیک و دریای کارائیب ساخته شده‌اند. کار آنها تنها جذب دی‌اکسید کربن نیست و هر جسم شناور روی اقیانوس را هم جذب می‌کند؛ شناخته‌ترین جسم شناور مزاحمی که در اقیانوس وجود دارد، پلاستیک است.
یک مشکل برای احداث این مزارع، رساندن موادغذایی به آنهاست. جریان آب اقیانوسی، به‌شدت نمکی است و گیاهان در آن نمی‌توانند رشد کنند. طرح بلندپروازانه این است که آب خنک‌تر اعماق اقیانوس که سرشار از موادمغذی است، توسط لوله‌هایی به بالا کشیده شود و به علف‌های دریایی برسد.
وقتی که شرایط مهیا باشد، ‌مشکلی برای پرورش مزرعه وجود ندارد؛ این علف‌ها، رشد به‌شدت سریعی دارند و اندازه‌شان طی10روز، 2 برابر می‌شود.
وقتی هم که این علف‌ها تا حد زیادی دی‌اکسید کربن جذب کرده اند، به اعماق اقیانوس فرستاده می‌شوند. در این محیط، اکسیژن بسیار اندک است و به همین‌خاطر، این علف‌ها پوسیده نمی‌شوند. دانشمندان می‌گویند: این علف‌ها، می‌توانند تا سده‌ها و حتی هزاران سال دی‌اکسید کربن را در خود حفظ کنند. این مزرعه دریایی که قرار است در همین سال‌های پیش رو در اقیانوس احداث شود، ‌برای طرفداران مبارزه با تغییرات اقلیمی بسیار هیجان‌انگیز است اما با این حال، برخی دانشمندان با احتیاط درباره آن صحبت می‌کنند. یک احتمال این است که همین مزرعه، خود با حجم بالای علف دریایی، آلاینده اقیانوس شود و البته دانشمندانی هم هستند که درباره کارایی سیستم انتقال آب عمق اقیانوس به سطح آن تردید دارند.