به رنگ تحول!

قبل از مسابقه حساس با پرسپولیس در آزادی، همه آمار و ارقام کاملا علیه تراکتور بودند. این تیم در هر 6‌بازی گذشته‌اش مقابل پرسپولیس بازنده شده بود و از آخرین پیروزی‌اش در مقابل این حریف، سال‌های زیادی می‌گذشت. تراکتور در مقابل تیمی قرار گرفت که صدرنشین بدون شکست لیگ برتر محسوب می‌شد و در 2‌فصل گذشته، هرگز طعم شکست در یک ‌دیدار لیگ برتری در استادیوم آزادی را نچشیده بود. شانس موفقیت تراکتور در چنین مسابقه‌ای اصلا زیاد به‌نظر نمی‌رسید اما آنها توانستند زمین مسابقه را با برد ترک کنند و به طلسم طولانی شکست‌خوردن در برابر پرسپولیس پایان بدهند. تیم تبریزی حالا بیشتر از همیشه به چنین نتیجه‌ای نیاز داشت؛ نتیجه‌ای که شاید حکایت از شروع یک ‌عصر تازه در این تیم داشته باشد. البته که نمایش تراکتور در آزادی، کامل و بی‌نقص نبود. آنها حتی به حریف پنالتی هم دادند و این احتمال وجود داشت که برتری‌شان را از دست بدهند اما از خط دروازه و محمدرضا اخباری تا نوک حمله با محمد عباس‌زاده، تراکتوری‌ها به خوبی به وظایف‌شان عمل کردند تا مهم‌ترین بردشان را در این فصل جشن بگیرند.
 تیم مشکی‌پوش عصر یکشنبه در آزادی، همان تیم متزلزل هفته‌های ابتدایی لیگ برتر بود. تیمی که در 4‌هفته اول، حتی یک‌برد هم به‌دست نیاورد اما در 3‌مسابقه بعدی، برنده شد و هیچ گلی هم دریافت نکرد. سیر تحولی تیم بردی‌اف، خیلی زود طی شده و آنها هفته به هفته، نمایش بهتری در زمین داشته‌اند. البته که قرار نیست این تیم از همین حالا برای قهرمانی لیگ مبارزه کند اما واضح است که تراکتور با این مربی، دیگر آن تیم آسیب‌پذیر چند فصل گذشته نخواهد بود. تراکتور با تغییرات بسیار زیادی روبه‌رو شد تا راه اصولی پیشرفت را پیدا کند. حالا بردی‌اف و شاگردها بیشتر از هر چیز دیگری، به زمان نیاز دارند تا بتوانند به تکامل دلخواه‌شان برسند. اگر باشگاه از عادت همیشگی ایجاد تغییر روی نیمکت دست بردارد و یک پروژه درازمدت برای سرمربی روس تعریف کند، تراکتور در مسیر کسب موفقیت‌های فوق‌العاده‌ای قرار خواهد گرفت. آنها با پشت سر گذاشتن این سال‌های سخت، باید دوباره به همان تیمی تبدیل شوند که پای ثابت کورس قهرمانی لیگ و حضور در لیگ قهرمانان آسیا بود. تیمی که این چند فصل تنها شبحی از خودش را در لیگ برتر به نمایش گذاشته بود.