ادعاهای علل وقوع حوادث اخیر و‌پاسخ‌های ساده به آن

حسین امیری-تحلیلگر سیاسی

1 این حوادث به خاطر این هست که «امکان اعتراضات مسالمت‌آمیزدر کشور وجود ندارد.» در پاسخ باید گفت کافی است فقط یک‌سری به آرشیو رسانه‌های مدعی این سخن‌ها بزنید ملاحظه خواهید کرد که فقط در سال گذشته بیش از ۸۰۰ تجمع و یا راهپیمایی کاملا آزاد، مؤثر و بدون خشونت (با مجوز و بدون مجوز) در ایران، تشکیل شد که اخبار هر کدام از اینها به‌صورت گسترده‌ای در رسانه‌های داخلی و خارجی، بازتاب داشته و هم بسیاری از این مطالبات به نتیجه قطعی رسیده است، مانند درخواست افزایش حقوق‌ها، دریافت مطالبات و حقوق، رتبه‌بندی معلمان، آبرسانی به خوزستان، همدان، اصفهان، همچنین تصویب یا اصلاح برخی قوانین مهم در مجلس... ما گاهی حتی هر روزه شاهد تجمعات کاملا آزاد مقابل مجلس، قوه قضاییه، دولت و ... بوده‌ایم که اکثرا این درخواست‌ها توسط مسئولان، هم شنیده شد و هم اجابت؛ به‌عنوان مثال حمله چند سال گذشته عوامل داعش به مجلس، از دل یکی از همین تجمعات مسالمت‌آمیز مقابل مجلس، صورت گرفته بود.
2 می‌گویند «چون فضای سیاسی و یا رسانه‌ای کاملا بسته است و امکان طرح نظرات و یا دیدگاه‌های مختلف وجود ندارد، چاره‌ای جز اغتشاشات خشونت‌زا نیست.» این در حالی است که حداقل نصف فضای مکتوب و اکثر فضای مجازی داخلی و همه فضای رسانه‌ای خارجی، به‌صورت کاملا آزاد و گسترده در اختیار منتقدان و معترضان جمهوری اسلامی و این فریاد‌کنندگان بوده و هر حرف و تحلیل راست و دروغی که خواستند، گفتند. حتی افراد و نویسندگانی از همین فریاد‌زنندگان، صبح‌ها در روزنامه‌های داخل کشور قلم می‌زدند و درست شب‌ها در کانال‌های فارسی‌زبان ضدانقلاب، هرچه دل‌شان می‌خواست علیه مسئولان نظام، می‌گفتند و می‌بافتند.
3 می‌گویند «این اغتشاشات یک موضوع و خواست داخلی است نه ناشی از تحریکات خارجی» خنده‌دار اینکه نظیر این ادعاها همزمان عمدتا توسط تحلیلگران در برنامه‌های بی‌بی‌سی فارسی، من وتو و سعودی اینترنشنال... مطرح می‌گردد! گویا این رسانه‌های لندنی کمترین ارتباطی با ایده بنیانگذاران و حامیان مالی و برنامه‌ای خود ندارند! و اصلا برای حمایت از ایران توسط کشورهای استعماری و عوامل منطقه‌ای‌شان تشکیل شده‌اند نه برای تجزیه ایران!
 4 می‌گویند «سوریه‌ای شدن ایران امکان تحقق ندارد.» این در حالی است که مشخصات و ماهیت فعالان عملیاتی در صحنه را هرگز نمی‌شناسند، کومله، دمکرات، پژاک، منافقین، جیش‌الظلم و ... مواضع و بیانیه‌های آنها به وضوح گواه عینی درخصوص اهداف تجزیه‌طلبانه و سوریه‌سازی‌ ایران است و بس! اینها که خود معترفند شما چرا در داخل این واقعیات را انکار می‌کنید‌؟